چکیده:
سرمایه اجتماعی از حوزههای نوظهور و جنجال آفرین در مطالعات میان رشتهای جامعه شناسی و اقتصاد تلقی میشود. این مقاله پس از معرفی انواع و کارکردهای سرمایه اجتماعی به این مقوله میپردازد که توسعه یافتگی اقتصادی چه اثری بر وضعیت سرمایه اجتماعی دارد و همینطور تقویت یا زوال سرمایه اجتماعی چه تاثیری در فرایند توسعه اقتصادی خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
"دلایلی چند وجود دارد که توجیه میکند چرا ما این ویژگی روابط انسانی را گونهای از سرمایه نام مینهیم: اول اینکه مانند دیگر انواع سرمایه،سرمایه اجتماعی نیز منبعی است با امکان سرمایهگذاری برای انتظارات آینده و همراه بازدهی و نااطمینانی.
مثلا پیشنهاداتی که برای تقویت اقتصادهای بازار و نهادهای دموکراتیک در کشورهای سابقا کمونیست اروپایی-آسیایی مطرح میشود تقریبا منحصرا بر نقایص موجود در سرمایه مالی و انسانی متمرکز هستند(و بدین ترتیب تنها خواستار وام و کمک فنی میشوند،ولی کمبود سرمایهء اجتماعی در این کشورها دست کم به همین اندازه شدید است.
راهکارهای سیاست فراهمسازی امکان و فرصت مشارکت همگانی @؟رعایت موازین آمایش سرزمین،اصل توسعهء منطقهای با رعایت ملاحظات خاص و توازن توسعهء شهر-روستا؛ @؟اولویت برنامههای توسعه به کیفیت رفاه اقتصادی و فراگیری آن با هدف توزیع عادلانه درآمد،رفع محرومیت وامکان رشد شخصیتی-اخلاق و مشارکت اجتماعی(بر اساس احیاء ساز و کارهای مردمی و غیر دولتی)؛ @؟رفع تبعیض اجتماعی در مزیتها و فرصتهای اقتصادی و ثروتهای عمومی با هدف بالا بردن شاخصهای توسعهء انسانی؛ @؟تأکید سیاستی بر راهکارهای مبتنی بر رشد تولید ملی با ویژگیهای بومی و از طریق صنایع و سرمایههای کوچک و خود اشتغالی؛ @؟طراحی ساز و کار مشارکت واقعی و مؤثرمیان کارکنان با مدیران بنگاهها و سازمانهای اقتصادی و میان کارشناسان با سیاستگذاران اقتصادی؛ @؟مهیا نمودن شرایط اقتصادی سوق دادن افراد به سوی تک شغلی(برای ایفای دیگر نقشهای اجتماعی و فردی)و کنترل جدی در رعایت وظایف شغلی و اخلاق حرفهای(در راستای اعتمادزایی و افزایش بهرهوری)؛ @؟هدفمندی آماده کردن و حضور زنان در بازار کار با هدف حفظ ظرفیت آنها برای اهداف خانوادگی،ارتباطی و تربیتی 4-3."