چکیده:
آیا ارتباطات و نقد میان فرهنگی امکانپذیر است؟ این سؤال مهمی است، زیرا اگر چنین عملکرد میان فرهنگیای ممکن نباشد، پس، اخلاق توسعه که تامل اخلاقی را در مورد اهداف و روشهای توسعه به کار میگیرد، نمیتواند مورد استفاده شهروندان کشوری خاص قرار گیرد تا به گونهای انتقادی درباره اهداف و استراتژیهای توسعه کشورشان فکر کنند. در مقابل، اگر ارتباطات میان فرهنگی امکانپذیر باشد، پس هر فردی (شهروندان یک ملت، همچنین متحدان، دوستان و دشمنان آن ملت) قادر به درک و ارزیابی تغییر اجتماعی است. هیچ فرد عراقی نمیتواند در مورد این مساله که آیا مردمسالاری چیز خوبی برای عراق است و این که چگونه این مردمسالاری میبایست پیش رود، فارغ از نگرانی باشد. هیچ فرد امریکایی در ارزیابی رفتار ایالات متحده با زندانیان داخلی و خارجی بیتفاوت نخواهد بود. برای سازمانهای کمک رسانی بینالمللی این مساله نامشروع نخواهد بود که تلاشهای یک ملت فقیر را برای کاهش محرومیت و گسترش فرصتها ارزیابی کنند.
خلاصه ماشینی:
"وقتی یک اخلاقگرای اهل کشورهای ثروتمند شمال یا غرب برای ارزیابی اهداف و شیوههای توسعه در کشورهای فقیر جنوب یا شرق به کار گمارده میشود،احتمالا این گونه قضاوت خواهد کرد که توسعهء«جهان سوم»میتواند بر حسب هنجارهای اجتماعی خاص او صورت پذیرد و اهداف و استراتژیهای توسعهای را طرح کند که به«آنها»(کشورهای فقیر)کمک میکند تا همانند «ما»(کشورهای ثروتمند)شوند.
در حقیقت،ضد قوممداری عام گرایانه در جهت نوعی دیدگاه ارشمیدسی غیر تاریخی و استعلایی گام مینهد که معتقد به وجود حقیقت ابدی دربارهء تغییر اجتماعی مطلوب و قابل درک است که میتواند برای جوامع در مراحل مختلف مسیر توسعه به کار برده شود.
مشکلی که با نقد عام گرایانه از قوممداری وجود دارد این است که مسلما عامگرایی (1)نمیتواند به خودی خود ایجاد گردد یا هر حقیقت با معنایی را شکل دهد؛(2)هیچ شیوهء جامعی در مورد تصمیمگیری در میان داوطلبان مدل توسعه«حقیقی»ایجاد نمیکند؛و(3)راه را برای سلطه کسانی که فکر میکنند حقیقت نزد آنهاست،باز میکند.
8-جایگاه اخلاقگرای دووطنی در بحث توسعه به لحاظ قوتها و ضعفهای اخلاقگرایان بومی توسعه در مقایسه با اخلاقگرایان غیر بومی،فرد میتواند دربارهء استلزامات هدایت ارتباطات میان فرهنگی فضایل اخلاقگرایان توسعه در سطح بین المللی و آن نوع اخلاقی که این سه دسته اخلاقگرا به آن پایبندند،تحقیق کند.
اخلاقگرایی که عضو گروه خاصی نیست،هنوز میتواند یک بومی شود،در معنایی که او قادر است خود را در این شکل جدید و متفاوت زندگی غرق کند،برخی از چیزهایی را که اتفاق میافتند درک کند و به عنوان مشارکت کننده در بحث پذیرفته شود."