چکیده:
اختلال وسواس-اجبار (OCD) یک اختلال مزمن و ناتوانکننده نوروتیک است.تا چندی پیش اطلاعات راجع به شیوع،سببشناسی و درمان این اختلال بر پایه بررسیهای انجام شده بر روی نمونههای نسبتا کوچک ارائه گردیده بود.اما در سالهای اخیر با انجام پژوهشهای گوناگون و بیشماری که بر روی جمعیتهای مختلف صورت گرفته،آگاهی عمومی در زمینه این اختلال نیز افزایش یافته و بیماران مبتلا به آن را واداشته است که بیشتر به درمانگاهها و مراکز روانپزشکی روی آورند.در این نوشتار تازهترین بررسیها و دیدگاهها در مورد اختلال وسواس-اجبار بیان شده است.این مقاله محورهای ذیل را در بر میگیرد:1-همهگیرشناسی و تشخیص افتراقی اختلال وسواس-اجبار،2-اختلال وسواس-اجبار در دوران کودکی،3-فرضیه سروتونین در سببشناسی اختلال وسواس-اجبار،4-پژوهشهای داروشناختی وسواس-اجبار، 5-دارو درمانی اختلال وسواس-اجبار،6-رویکرد تلفیقی در درمان اختلال وسواس-اجبار.
خلاصه ماشینی:
"20 تا 80 درصد از مبتلایان به اختلال توره، بصورت همزمان علائم وسواس-اجبار را هم دارند داروهای مهارکننده جذب مجدد سروتونین7 مقاوم هستند به ترکیبی از داروهای این گروه(مانند فلووگزامین8 )و نورولپتیکها پاسخ مثبت میدهند.
بر پایه آمارهای منتشر شده از سوی مؤسسه ملی بهداشت روانی آمریکا شیوع اختلال وسواس-اجبار در خانوادههای کودکان مبتلا به این بیماری بیش از خانوادههای دیگر کودکان است و این خود ممکن است نشاندهنده وجود زمینهای ارثی برای بروز OCD باشد.
هنوز (به تصویر صفحه مراجعه شود) روشن نیست که الگوهای رفتار و شدت علائم وسواس- اجبار،در OCD اولیه تا چه میزان با اختلال توره،تفاوت دارد ولی یافتههای پژوهشی نشان میدهند که علائم اجبار در مبتلایان به"توره"شدت کمتری دارد و کمتر شستشوی اجباری را در بر میگیرد(راپاپورت،و همکاران،1992).
Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale بررسیهای اخیر گویای آن هستند که دو داروی قوی بازدارنده سروتونین یعنی"فلووگزامین"و "فلوگزتین"نیز تأثیر قوی ضد وسواس دارند تصویر 2-الگوریتم پیشنهادی درمان زیستشناختی وسواس-اجبار(گودمن و همکاران،1992) (به تصویر صفحه مراجعه شود) بکارگیری شیوه تلفیقی در درمان اختلال وسواس- اجبار در مورد پدیدارشناسی1 وسواس-اجبار سخن بسیار گفتهاند اما ماهیت آسیبشناختی فیزیولوژیک آن هنوز د بوته ابهام قرار دارد.
گفته شده که کرتکس پیشانی و هستههای قاعدهای مغز از یکسو و اختلال در سوخت و ساز سروتونین از سوی دیگر دراین اختلال نقش دارند و به همین دلیل تاکنون نتوانستهاند شیوه یکسانی را در درمان OCD پیشنهاد نمایند و گزارش بهرهگیری گسترده از درمانهای گوناگون از رواندرمانی گرفته تا"جراحی روانی"در مورد آن وجود داشته است."