چکیده:
اختلال سلوکی عبارت از یک الگوی رفتاری با دوام است که در آن حقوق اساسی دیگران و هنجارهای اجتماعی متناسب با سن از سوی کودک و نوجوان نادیده گرفته میشود.این اختلال غالبا با رفتارها و ویژگیهای زیر همراه است: فعالیت جنسی زودرس،بادهنوشی،کشیدن سیگار و مواد،بیپروایی و اعمال خطرناک،عزت نفس پایین،در حالی که ممکن است یک تصویر قدرتمند از خود نشان دهند.انعطافپذیری اندک در برابر ناکامی،تحریکپذیری و خلق انفجاری از ویژگیهایی است که با فراوانی بیشتری در این اختلال دیده میشود.این افراد بیش از دیگران حادثهپذیر هستند.در زمینه مهارتهای اجتماعی،حافظه و توجه دارای نارسایی هستند.از دید این کودکان و نوجوانان افراد مقتدر از جمله پدر و مادر و آموزگاران اغلب به عنوان افرادی مداخلهگر و تنبیهکننده جلوهگر میشوند.شماری از مبتلایان به اختلال سلوکی دارای کمبود توجه و یا بیشفعالی نیز تشخیص داده شدهاند.اختلال سلوکی همچنین ممکن است با یک یا چند اختلال دیگر مانند:اختلالهای خلقی،اعتیاد،اختلالهای یادگیری و اختلالهای هیجانی همراه باشد.احتمال ابتلا به اختلال رفتار ارتباطی برای کودکانی که والدین زیستشناختی و یا غیر زیستشناختی آنها مبتلا به شخصیت ضد اجتماعی بوده و یا دارای برادر و خواهر مبتلا به اختلال رفتار ارتباطی هستند،بیشتر است.همچنین این احتمال برای فرزندانی که والدین آنان مبتلا به اختلالهای میبارهگی،خلقی،روان گسیختگی،نارسایی توجه همراه با بیشفعالی و اختلال سلوکی هستند،زیادتر است.
خلاصه ماشینی:
"این اختلال در چهارمین تجدید نظر تشخیصی-آماری اختلالهای روانی4 (انجمن روانپزشکی آمریکا،1994)چنین تعریف شده است:"یک الگوی رفتاری با دوام که در آن حقوق اساسی دیگران و هنجارهای اجتماعی متناسب با سن از سوی کودک و نوجوان نادیده گرفته میشود".
در پژوهشی 75% از مبتلایان به اختلال سلوکی،مبتلا به نارسایی توجه نیز تشخیص داده شدهاند(سیفر7 و آلن8 1976)،در پژوهش دیگری که بر روی 100 کودک بستری شده در بیمارستان در دامنه سنی 12-7 سال انجام گرفت،پژوهشگران دریافتند که از این عده 8 نفر مبتلا به اختلال سلوکی،16 نفر مبتلا به نارسایی توجه همراه با بیشفعالی و اختلال سلوکی بودهاند(سوئیتیز9 و کاشانی10 ،1992).
(1)- Glueck (2)- Rutter (3)- Tizard (4)- Bachman (5)- Johnston (6)- O'mally (7)- Safer (8)- Allen (9)- Soitys (10)- Kashani (11)- Forehand (12)- oppositional disorder تشخیص اختلال سلوکی تنها زمانی باید به کار گرفته شود که رفتار مورد نظر،به عنوان نشانهای از نارساییهای درونی فرد باشد،نه هنگامی که واکنشی در برابر موقعیت اجتماعی است و یا نوجوانی مهاجر از سرزمینهای ویران از جنگ،که زندگی او سرشار از رفتارهای پرخاشگرانه میباشد؛چه بسا چنین رفتارهایی برای بقای او ضروری بوده است.
همچنین این احتمال برای فرزندانی که پدر و مادر آنان مبتلا به میبارهگی،اختلالهای خلقی،نارسایی توجه همراه با بیشفعالی و اختلال سلوکی هستند،زیادتر است(انجمن روانپزشکی آمریکا،1994).
7-سیر اختلال سلوکی در مورد اینکه پیش از بروز اختلال،چه رفتارهایی میتواند بروز این اختلال را پیشبینی کند پژوهش در دست نیست،اما در چند بررسی به شرایط خانوادگی و اجتماعی زمینهساز برای بروز اختلال اشاره گردیده و گفته شده که انواع گوناگون این اختلال و همراه بودن یا همراه نبودن آن با اختلالهای دیگر،در روند اختلال مؤثر است."