چکیده:
هدف:اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و ناتوانی یادگیری از مهمترین اختلالهای روانپزشکی کودکان میباشند و در بسیاری از موارد با هم در بیمار دیده میشوند.این پژوهش به منظور بررسی روابطه میان اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و اختلال یادگیری انجام شده است.روش:30 کودک پسر مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه که بیماری در آنها توسط متخصص روانپزشکی کودکان بر اساس معیارهای DSM-IV تشخیص داده شده بود و 30 کودک سالم که از نظر ویژگیهای فرهنگی-اقتصادی و سن با کودکان گروه بیمار همسان بودند مورد بررسی قرار گرفتند و با یکدیگر مقایسه شدند.از مقیاس و الدین کانرز به عنوان بهترین ابزار درجهبندی شده قابل دسترس برای سنجش اختلال یادگیریب استفاده شد.دادههای پژوهش به کمک روشهای آماری توصیفی و آزمون آماری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافتهها: یافتههای پژوهش نشان دادند که 13 نفر از کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه(3/43%)و 3 نفر از کودکان عادی(96/9%)مبتلا به اختلال یادگیری بودند و تفاوت دو گروه از نظر ابتلا به اختلال یادگیری معنیدار بود.
خلاصه ماشینی:
"روش:30 کودک پسر مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه که بیماری در آنها توسط متخصص روانپزشکی کودکان بر اساس معیارهای DSM-IV تشخیص داده شده بود و 30 کودک سالم که از نظر ویژگیهای فرهنگی-اقتصادی و سن با کودکان گروه بیمار همسان بودند مورد بررسی قرار گرفتند و با یکدیگر مقایسه شدند.
(1)- moldin (2)-( diagnostic and statistical manual of mental disorders(DSMIV (3)- learning disorder (4)- dyslexia (5)- beitchman (6)- young (7)- lewis (8)- denckla روش آزمودینهای پژوهشی را 30 پسر 12-7 ساله که در سال 1378 به مطب روانپزشکان کودک و درمانگاه روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستان روزبه مراجعه کرده و بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV و مقیاس کانرز فرم و الدین و معلمداری اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه تشخیص داده شده بودند،تشکیل دادهاند."