چکیده:
هدف:شوک درمانی الکتریکی یکی از روشهای درمانی بیماران روانی است که افزون بر کم خطر بودن آن،از نظرمالی نیز به سود بیمار و نظام درمانی میباشد.برای انجام این روش درمانی رضایت کتبی همراهان بیمار الزامی است و نگرش همراهان به این شیوه درمان در ارائه رضایتنامه و پیگیری جلسات درمانی دارای اهمیت میباشد.در این پژوهش نگرش همراهان بیماران به این شیوه درمان و عواملی که بر نگرش همراهان بیماران تأثیر میگذارند بررسی شده است.روش:برای انجام این پژوهش 126 تن از همراهان بیماران که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند،به کمک یک پرسشنامه جمعیت شناختی و نگرشی مورد ارزیابی قرار گرفتند.دادههای پژوهش به کمک روشهای آماری t ،تحلیل واریانس،کروسکال- والیس و منویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها:این بررسی نشان داد که نگرش افراد با سن،جنس،سطح سواد و نسبت همراهان ارتباط معنیداری ندارد ولی سابقه بستری بیمار در بخش روانپزشکی،سابقه دریافت شوک و همچنین منبع کسب اطلاعات از عواملی هستند که بر میزان نگرش همراهان تأثیر دارند.از این رو پیشنهاد میشود که پزشکان، روانشناسان و کارکنان پرستاری بخش،پیش از انجام شوک توضیحات لازم در زمینه شوک درمانی به همراهان ارائه داده و آنها را از نزدیک با بیمارانی که پیشتر شوک دریافت کردهاند آشنا سازند.
خلاصه ماشینی:
"یافتهها:این بررسی نشان داد که نگرش افراد با سن،جنس،سطح سواد و نسبت همراهان ارتباط معنیداری ندارد ولی سابقه بستری بیمار در بخش روانپزشکی،سابقه دریافت شوک و همچنین منبع کسب اطلاعات از عواملی هستند که بر میزان نگرش همراهان تأثیر دارند.
نگاهی به بررسیهای انجام شده در این زمینه نشان میدهد که با توجه به نقش خود بیمار در تعیین روش درمان،نقش نگرش همراهان وی و بطورکلی مردم عادی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
در این بررسیها بر اهمیت ارائه اطلاعات درست به بیماران و همراهان آنان در زمینه شیوه انجام شوک درمانی، عوارض احتمالی و تأثیر آن بر افزایش نگرش مثبت تأکید (1)- Kaplan (2)- Berrios (3)- Saye (4)- Levenson (5)- O'shea (6)- Freeman (7)- Spencer (8)- Gass (9)- Janicak (10)- Winner (11)- Bernstien (12)- Reid (13)- Kalavam شده است(جانیکاک،1985؛فریمن،1980).
جدول 2-بررسی رابطه نسبت خویشاوندی همراهان بیمار با نگرش آنها نسبت به شوک درمانی الکتریکی (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانگونه که در جدول 3 نشان داده شده است،بین منبع کسب اطلاعات همراه بیماران در زمینه شوک درمانی با نگرش آنها ارتباط معنیداری وجود دارد (0/001< P ).
جدول 3-بررسی رابطه منبع کسب اطلاعات همراهان بیمار با نگرش آنها نسبت به شوک درمانی الکتریکی (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث همانگونه که گفته شد بررسی مشابه بررسی حاضر در پیشینه پژوهش دیده نشد.
این بررسی نشان دادکه سن،جنس،نوع ارتباط خویشاوندی با بیمار ارتباطی با سطح نگرش افراد نسبت به شوک درمانی ندارد ولی سابقه بستری شدن بیمار،سابقه دریافت شوک و منبع کسب اطلاعات بر افزایش نگرش افراد نسبت به این شیوه درمان دارای تأثیر بوده است."