چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودشفقتی و کیفیت زندگی همسران صورت پذیرفت. روش مطالعه توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه همسران شهر اردبیل در سال 1395 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 110 نفر (55 زن و شوهر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از ابزارهای خودشفقتی و کیفیت زندگی استفاده شد. داده های پژوهش با روش ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان داد بین خودشفقتی و کیفیت زندگی همسران رابطه معناداری وجود داشت ( r=0.45، p<0/05 ). از این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که همسران دارای سطوح بالاتر خودشفقتی از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار هستند.
خلاصه ماشینی:
"چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودشفقتی و کیفیت زندگی همسران صورت پذیرفت .
از این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که همسران دارای سطوح بالاتر خودشفقتی از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار هستند.
نتایج مطالعات نشان داده است که بین خودشفقتی با افسردگی و اضطراب رابطه معناداری وجود دارد (برنارد و کاری ٢، ٢٠١١).
نتایج مطالعه امان الهی و همکاران (١٣٩٥) نیز نشان داد مولفه های خودشفقتی توانایی پیش بینی معنادار افسردگی را در افراد دارند.
نتایج تحقیق چراغیان ، حسینیان ، حیدری و زارعی (١٣٩٥) نیز نشان داد بین سلامت روان و خودشفقتی رابطه معناداری وجود دارد.
با توجه به اهمیت موضوع و مطالب گفته شده ، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین خودشفقتی و کیفیت زندگی همسران انجام پذیرفت .
1 Cosley, Shannon, Saslow & Epel 2 Barnard & Curry 3 Lightsey & Barnes ( به تصویر صفحه مراجعه شود) ابزارهای جمع آوری اطلاعات مقیاس خودشفقتی این مقیاس توسط ریس و همکاران در سال ٢٠١١ ساخته شده و دارای ١٢ ماده میباشد.
میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش ( به تصویر صفحه مراجعه شود) طبق نتایج جدول ٢ بین خودشفقتی و کیفیت زندگی در بین همسران رابطه معناداری وجود دارد.
بحث و نتیجه گیری نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده وجود روابط بین خودشفقتی و کیفیت زندگی همسران بود.
یافته های مطالعه حاضر نشان داد که همسران دارای خودشفقتی بالا از کیفیت زندگی مطلوبی نسبت به سایر همسران برخوردار بودند.
در مجموع از این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که همسران دارای سطوح بالاتر خودشفقتی از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار هستند."