خلاصه ماشینی:
"زیرا اگر چنانچه ارزش یک دارایی در یک سال مالی مستهلک گردد درآمد آن دوره بهطور غیرواقعی کاهش یافته و درآمد سایر دورههای (به تصویر صفحه مراجعه شود) استفاده از دارایی بهطور واهی افزایش خواهد یافت که مغایر با اصول حسابداری بوده و ضمنا موجب خواهد شد که قیمت تمامشده برآوردی تولیدات هردوره نیز صحیح نباشد و از روال ثابتی تبعیت ننماید(زیرا استهلاک ماشینآلات تولیدی سربار تولید محسوب شده و در قیمت تمامشده تولیدات موثر خواهد بود)و قیمت تمامشده معیاری برای تعیین قیمت فروش کالاهای تولیدی موسسه نباشد.
به همین دلیل در بسیاری از مواقع، (به تصویر صفحه مراجعه شود) سالها پس از پایان عمر مفید تعیین شده دارایی موردنظر کماکان قابل استفاده بوده و مورد بهرهبرداری قرار میگیرد بهطور مثال در جدول استهلاکات وزارت دارایی عمر مفید اثاثه و لوازم دفتری 01 سال تعیین گردیده ولی میز و صندلی خریداری شده در شرکتها اغلب به مراتب بیش از مدت مزبور مورد استفاده واقع میشود و حسابداران معمولا در پایان عمر مفید دارایی ارزش دارایی را با ذخیره استهلاک انباشته تعدیل و صرفا برای کنترل وجود دارایی موردنظر،آنرا به ارزش یک یا ده ریال در دفاتر نشان میدهند به صورت زیر بدهکار بستانکار ذخیره استهلاک*** قیمت تمامشده دارایی**** «توضیح ذخیره استهلاک یک یا ده ریال کمتر از ارزش دارایی محاسبه میشود» ولی طبق بند 31 ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم مادامی که یک دارایی در خدمت موسسه است میبایست دارایی به قیمت تمامشده و ذخیره استهلاک مربوطه بهطور کامل در دفاتر نشان داده شود لذا لازمست با توجه به این ماده قانونی از تعدیل قیمت داراییها در دفاتر و صورتهای مالی اجتناب نمود."