چکیده:
اقدام به خودکشی بهمنزلۀ عملی غیرکشنده تعریف میشود که در آن شخص به شکل آگاهانه و هدفمند و بدون مداخلة دیگران، بهمنظور تحقق تغییرات دلخواه، اقدامی مضر و دردناک علیه خود انجام میدهد. هدف از این پژوهش، کشف و تبیین انگیزه و خواستههای زنان اقدامکننده به خودکشی است که از طریق ادراک و معنای ذهنی زنانی که درگیر این فرایند شدهاند انجام میگیرد. پژوهش حاضر به روش کیفی و مصاحبۀ عمیق در میان زنان شهرستان آبدانان انجام شده است. در پژوهش حاضر، 23 نفر از زنانی که به خودکشی اقدام کردهاند، مشارکت داشتهاند که از نظر سنی، تحصیلات، طبقة اجتماعیـ اقتصادی و تأهل متفاوت بودند. برای انتخاب نمونهها از روش نمونهگیری هدفمند و برای گردآوری دادهها از مصاحبة نیمهساختیافته استفاده شد. دادهها بهوسیلة کدگذاری نظری تجزیه و تحلیل شد. براساس یافتهها، زنان مشارکتکننده اقدام به خودکشی را بهمنزلۀ «راهی برای ابراز و رسیدن به خواستهها» ادراک میکنند که در راستای آن سعی دارند به رفتارهای سلطهطلبانه، محدودیتها، تهمتها و بدبینیها واکنش نشان دهند و آن را مدیریت کنند. در پایان، بهبود نقش حمایتی، بهخصوص از جانب خانواده و همسر، و روابط تعاملمحور، در جلوگیری از خودکشی بهمنزلۀ راهکاری بسیار مهم پیشنهاد میشود.
خلاصه ماشینی:
از طرف دیگر، آیا این مسائل خود نتیجة عوامل پنهان دیگری نیستند؟ سؤالی که در طول سالیان متمادی سکونت در این منطقه و با شنیدن خبر خودکشـی زنـان و دختران جوان و بزرگ سال در ذهن محقق شکل گرفته این است که انسان ، به صورت عـام ، از مرگ وحشت دارد و از آن گریزان است ؛ با وجود این ، زنان این تحقیق چـه برداشـت و تعریفـی می توانند از خودکشی داشته باشند که به واسطة آن ، کنش خودکشی از طرف آنان به منزلة یک راه حل مناسب یا تنهـا راه حـال ارزیـابی مـی شـود؟ بـرای فهـم ایـن برداشـت ، نیازمنـد درک عمیق تری دربارة انگیزه ها و شرایط آن برای زنان و دختران هستیم و مقالـة حاضـر در راسـتای این هدف ، موضوع اقدام به خودکشی را برحسب انگیزه ها و خواسته های زنان تفسیر می کند.
اقدام به خودکشی می تواند نتیجة برچسب و داغ منفی ای (بیماری روحی ـ روانـی ، تهمت یا نازایی ) باشد که به فرد نسبت داده می شود و گاهی مرتبا برای او یادآوری شده است و این یادآوری ، قدرت تخریب داغ منفی را به شدت افزایش مـی دهـد؛ یـا بـا انـواع بدشـکلی هـای جسمانی (معلولیت دست و سوختگی صورت ) یا وضعیت اجتماعی و فرهنگی نامناسب (خـانوادة معتاد یا ورشکسته ، طلاق ، ناکامی اجتماعی و تحصیلی ) که از نظر فـرد ننـگ آور اسـت ، تعریـف می شود.