چکیده:
هدف از پژوهش حاضر مقایسه تطبیقی مدلهای بهینهسازی پرتفوی در محیط اعتبار فازی میباشد. به این منظور سه مدل بهینهسازی پرتفوی طراحی گردید. بهجای در نظر گرفتن مدل تک دورهای پرتفوی از مدل سه دورهای استفاده گردید. معیارهای ریسک استفادهشده در مدلها عبارتاند از ارزش در معرض خطر، ارزش در معرض خطر میانگین و نیم آنتروپی. همچنین بهمنظور نزدیک شدن مدل به دنیای واقعی سرمایهگذاری با در نظر گرفتن هزینه معاملات و سرمایهگذاری بخشی از ثروت در دارایی بدون ریسک علاوه بر محدودیتهای اصلی، از محدودیتهایی نظیر، حداقل و حداکثر تخصیص ثروت به هر دارایی، حداقل و حداکثر تعداد سهام موجود در پرتفوی و همچنین از آنتروپی نسبت برای رسیدن به حداقل درجه تنوعبخشی استفاده شد. هر سه مدل این پژوهش با استفاده از الگوریتم MOPSO اجرا گردید. نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد پرتفوهای بهینه با در نظر گرفتن معیارهای شارپ و ترینر نشان داد، مدل Mean- AVaR نسبت به دو مدل Mean- Semi Entropy و Mean-VaR عملکرد بهتری دارد.
The purpose of the present research is to compare portfolio optimization models in a fuzzy credibility environment، aimed for end-of-period wealth maximization and risk minimization. The investor’s risk was measured using the Value at Risk (VaR)، Average Value at Risk (AVaR) and semi Entropy. In order to get closer to the real world investment model، while allowing for transaction costs and investing part of wealth in risk-free assets، in addition to the cardinal constraints، other constraints including the minimum and maximum amount of wealth assigned to each asset، and the minimum and maximum number of stocks present in portfolio were applied. The results of the multi-period models running by MOPSO algorithm indicated for the models Mean-AVaR، Mean-Semi Entropy، and Mean-VaR، respectively، performed better، in terms of Sharp and Treynor measures.
خلاصه ماشینی:
همچنين به منظور نزديک شدن مدل به دنياي واقعي سرمايه گذاري با در نظر گرفتن هزينه معاملات و سرمايه گذاري بخشي از ثروت در دارايي بدون ريسک علاوه بر محدوديت هاي اصلي، از محدوديت هايي نظير، حداقل و حداکثر تخصيص ثروت به هر دارايي، حداقل و حداکثر تعداد سهام موجود در پرتفوي و همچنين از آنتروپي نسبت براي رسيدن به حداقل درجه تنوع بخشي استفاده شد.
بنابراين با توجه به موارد و چالش هاي بيان شده هدف از اين پژوهش ابتدا طراحي و به کارگيري سه مدل برنامه ريزي رياضي چندهدفه براي انتخاب يا بهينه سازي سبد سهام چند دوره اي با معيارهاي ريسک مانند ارزش در معرض خطر ميانگين (AVaR) به عنوان معيار ريسک منسجم ، ارزش در معرض خطر (VaR) و نيم آنتروپي ميباشد؛ به اين منظور پارامترهاي مورداستفاده در اين پژوهش نظير نرخ بازده مورد انتظار داراييها در دوره هاي مختلف به صورت اعداد فازي مثلثي ١ در نظر گرفته ميشود.
همچنين علاوه بر محدوديت هاي اصلي در مسئله بهينه سازي پرتفوي از محدوديت هاي ديگري نظير حداقل درجه تنوع بخشي پرتفوي، حداقل و حداکثر ميزان سرمايه گذاري در داراييها، حداقل و حداکثر تعداد سهام مجاز نگهداري شده در پرتفوي و در نظر گرفتن هزينه معاملات و تخصيص بخشي از ثروت به دارايي بدون ريسک جهت نزديک شدن مدل ها به دنياي واقعي سرمايه گذاري استفاده شد.
جبهه هاي بهينه پارتو حاصل از اجراي مدل AvaR–Mean جدول ٣ تعداد سهام موجود در پرتفوي و درصد سرمايه گذاري در هر يک از آن ها و ميزان تخصيص ثروت به دارايي بدون ريسک براي چند پرتفوي انتخابي در نمايش داده شده است .