چکیده:
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در حدیث ثقلین، دو چیز گران بها را در میان مردم به ودیعه نهاد؛ یکی قرآن و دیگری اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام. امام حسین علیه السلام یکی از اهل بیت و پنجمین نفر از آل عبا علیهم السلام است. ایشان به سبب ویژگی که بین دیگر بزرگان معصوم دارد، مورد توجه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، ائمه علیهم السلام و مسلمانان بوده و آیات بسیاری در قرآن کریم درباره آن حضرت وجود دارد. برخی تعداد آیهات را 128 و برخی دیگر تا 250 آیه ذکر کرده اند. برخی از آیات یادشده، آشکارا درباره امام حسین علیه السلام نازل شده اند و برخی با تفسیر و تاویل مفسران _ و البته به کمک روایات _ بر ایشان تطبیق شده است. پژوهش حاضر به این پرسش که «دیدگاه های مفسران شیعه درباره امام حسین علیه السلام در قرآن کریم چیست؟» پاسخ می دهد
خلاصه ماشینی:
"(النساء / 59) ابن بابویه به سند خود از جابر بن عبدالله انصاری نقل کرده، که گفت : وقتی خدای عز و جل آیه شریفه « یا أیها الذین آمنوا أطیعوا الله و أطیعوا الرسول و أولی الأمر منکم » را بر پیامبر اکرم(ص) نازل کرد، من به آن جناب عرضه داشتم : یا رسول الله خدا و رسولش را شناختیم، اولی الأمر کیست؟ که خدای تعالی اطاعت کردن آنان را دو شا دوش اطاعت تو قرار داده؟ فرمود : ای جابر آنان جانشینان من اند و امامان مسلمین بعد از من هستند، که اولی آن ها علی بن ابی طالب(ع) و سپس حسن و آنگاه حسین و بعد از او علی بن الحسین و آنگاه محمد بن علی است، که در تورات معروف به باقر است و تو به زودی او را درک خواهی کرد، چون او را دیدار کردی، از طرف من به او سلام برسان.
(طبرسی، 1372، ج9 : 44 ؛ مکارم شیرازی، 1374، ج20 : 411) اعمش از سعید بن جبیر از ابن عباس روایت می کند، هنگامی که آیه «قل لا اسئلکم علیه اجرا» نازل شد گفتند : یا رسول الله این کسانی که خداوند به ما فرمان داده است آنان را دوست بداریم چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود : علی و فاطمه (ع) و فرزندان آنان (حسن و حسین) هستند."