خلاصه ماشینی:
"با وجود این،وقتی وارد حوزه بررسی ادبیات کودکان دوره مشروطه شدیم،با کوهی از اسناد روبهرو شدیم؛اسنادی که از لابهلای اسناد و کتابهای طبقهبندی شده و طبقهبندی نشدهء کتابخانهها و مراکز تحقیقاتی جمعآوری کردیم و بالاجبار،کتاب دوره مشروطیت هم تبدیل به دو جلد شد که هر کدام از آنها حدود 400 صفحه را در بر میگیرد و تمامی این دو جلد،مملو از اسنادی است که مربوط به تاریخ ادبیات کودکان ایران میشود.
ایشان نسبت به فرهنگ ایران خیلی فعال است و به ما این ایراد را میگرفت که چرا شما نسبت به فرهنگتان اینگونه هستید؟البته،نسبت به کار ما برای نوشتن تاریخ ادبیات کودکان ایران،خیلی ابراز احساسات میکرد.
اصولا این که ما اصرار داریم یک بنیاد پژوهشی به اسم بنیاد پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان ایران شکل بگیرد و رسمیت پیدا کند،برای این است که چون ما ادبیات کودکان داریم،پس پیوسته باید این بنیاد پژوهشی هم روی تاریخش کار کند.
من یادم است،روزهای اول که کتابخانه ملی میرفتم(چهار، پنج سال پیش برای شروع کار کتاب تاریخ ادبیات کودکان ایران)،وقتی وارد بخش چاپ سنگی شدم و از مسؤلان آنجا خواستم که این کتابها را در اختیار من بگذارند تا کپی کنم.
یکی از حضار:میخواستم از جناب آقای محمدی و خانم قایینی بپرسم،این تاریخ ادبیاتی که نوشتهاند،شروعش از چه زمان و چه سالی بوده و به نظرشان،ادبیات کودک و نوجوان،در کدام دوره، فرسایش بیشتری داشته و کلا کجای این کار که سالها روی آن زحمت کشیدهاند،پیشرفت کرده است.
ایشان میگوید با این گنجینه عظیم،مثلا در دورهای که شما این داستانهای عامیانه بسیار زیبا را دارید،آیا هیچ کس نیست واقعا روی اینها کار کند؟ البته،نخبگانی بودند(از ایرانشناسان اروپایی) که خیلی خوب با تاریخ و فرهنگ ایران برخورد کردند."