چکیده:
دربارۀ روزۀ روز عاشورا بین علما اختلاف نظر وجود دارد، برخی به استحباب آن (به نیت حزن) فتوا دادهاند و بر این نظر ادعای عدم خلاف، بلکه نقل اجماع شده، این در حالی است که برخی دیگر به حرام و بعضی هم به کراهت آن فتوا دادهاند و بعضی هم بین کراهت و استحباب جمع کردهاند و گفتهاند: روزۀ آن مکروه و استحباب در امساک تا یک ساعت بعد از نماز عصر است و برخی به استحباب مطلق نظر دادهاند و عدهای برعکس، استحباب را در ترک روزه دانستهاند، منشأ اختلاف روایات است که بهنظر میرسد التباس موضوع سبب شده است که علما در صدد جمع بین روایات درآیند، ولی باید گفت: روایات ناظر به دو مقام متفاوتند، روایات جواز ناظر به قبل از واقعۀ کربلا و روایات منع، ناظر به بعد از آن واقعه هستند و چون از یک طرف دشمنان اهل بیت (ع) در این روز بهعنوان تبرک روزه میگیرند و از طرفی باید در این مصیبت محزون بود، پس باید مانند مصیبتزدگان امساک کرد و هنگام عصر مقداری آب و غذا خورد و از این جنبه، قول به استحباب امساک، قوی بهنظر میرسد.
As for the day of Ashura, there is a difference of opinion between the jurists; a group believes that fasting on this day is absolutely mustahab; others consider it as mustahab if it is intended for grief and grief; on the other hand, a group also quits fasting in this Day is recommended. Some people, in contrast to the view of the first group, have given it absolute disdain, above that group believes in its respect; and some also believe in disgust and evil, and it is a mischief, and it is only recommended that the believers do an hour after prayer The age of empowerment, now the question is what is the nature of these differences?
It seems that the narratives entered in this subject are of two different positions; the permissions and prohibition narratives, each of which are observing before and after the Karbala case, and because, on the one hand, the enemies of the Ahl al-Bayt on this day are fasting for their consolation. And on the other hand, it should be disheartened in this calamity, therefore, the promise of the death of Amasak, without the intention of fasting, seems to be stronger.
خلاصه ماشینی:
استادیار، پردیس فارابی ، دانشگاه تهران ، ایران (تاریخ دریافت : ٩٦/٤/٣٠؛ تاریخ پذیرش : ٩٦/٩/٢٦) چکیده دربارة روزة روز عاشورا بین علما اختلاف نظر وجود دارد، برخی به استحباب آن (به نیت حزن ) فتوا داده اند و بـر ایـن نظر ادعای عدم خلاف ، بلکه نقل اجماع شده ، این در حالی است که برخی دیگر به حرام و بعضی هـم بـه کراهـت آن فتوا داده اند و بعضی هم بین کراهت و استحباب جمع کرده اند و گفته اند: روزة آن مکروه و استحباب در امساک تا یـک ساعت بعد از نماز عصر است و برخی به استحباب مطلق نظر داده اند و عـده ای بـرعکس ، اسـتحباب را در تـرک روزه دانسته اند، منشأ اختلاف روایات است که به نظر می رسد التباس موضوع سبب شده است که علمـا در صـدد جمـع بـین روایات درآیند، ولی باید گفت : روایات ناظر به دو مقام متفاوتند، روایات جواز ناظر به قبل از واقعـة کـربلا و روایـات منع ، ناظر به بعد از آن واقعه هستند و چون از یک طرف دشمنان اهل بیت (ع ) در این روز به عنوان تبرک روزه می گیرند و از طرفی باید در این مصیبت محزون بود، پس باید مانند مصیبت زدگان امساک کرد و هنگام عصر مقداری آب و غـذا خورد و از این جنبه ، قول به استحباب امساک ، قوی به نظر می رسد.