خلاصه ماشینی:
"مزیت سوم:در گفتوگوها انتظارات طرف مقابل را مورد توجه قرار دهیم؛این امر به برقراری ارتباط مؤثر منتهی خواهد شد و علاقهمندی وی برای ادامه گفتوگو تحریک میشود.
برای این کار میتوان راهکارهای ذیل را مورد توجه قرار داد: -به جای ملامت خود در قبال اشتباهات،آنها را به منزله تجربهای ارزشمند تلقی کنیم.
چگونه زبان رفتار را در خود تقویت کنیم؟ برای اینکه صحبتهایمان هرچه بهتر و بیشتر در دیگران نفوذ کند،باید بکوشیم مطالب را با کیفیت صدا،وضع چهره، حرکات دست و بدنمان هماهنگ و منطبق کنیم.
برای این کار میبایست نکات زیر را رعایت کنیم: 1-تنظیم وضعیت نشستن و ایستادن: اگر دقیقا در کنار یا مقابل کسی بنیشیند یا بایستد،ذهن وی این حالت را یک مقابله تلقی میکند.
این حریم معمولا به شرح زیر مشخص شده است: -خانواده و فامیل نزدیک تا 45 سانتیمتر -دوستان و همکاران نزدیک 45 تا 80 سانتیمتر -آشنایان و همکاران 60 تا 120 سانتیمتر -بیگانهها حدود 150 سانتیمتر 3-گشادهرویی:افرادی که در فرایند ارتباط،ترشرو هستند،با زبان رفتار این پیام را ارسال میکنند که مایل به گفت وگو با طرف مقابل نیستند.
در فرایند ارتباط باید افکار زائد را از ذهن دور کنید و کاملا به سخنان طرف مقابل گوش دهید.
ممکن است افکار و تمرکز شما به دلیل وجود سروصدا و رفتوآمدهای پیدرپی میسر نشود،پس باید این موانع برقراری ارتباط را از محیط خود حذف کنید.
» 7-نشان دادن واکنش مناسب:برای ایجاد ارتباط دقیق و نیز جمعآوری اطلاعات بیشتر،بهترین شیوه آن است که برداشت خود را از آنچه که شنیدهاید، بهطور خلاصه به گوینده منعکس کنید."