خلاصه ماشینی:
"ارزیابی کارایی نسبی شعب بانک توسعه صادرات ایران با مدل تحلیل پوششی دادهها DEA دکتر محمد علی افشار کاظمی*-دکتر محمد رضا ستایش** دکتر سعید محرابیان***-کرمعلی انوری**** چکیده هر سازمان بهمنظور آگاهی از میزان فعالیتهای زیرمجموعههای خود،به یک نظام ارزشیابی برای سنجش این مطلوبیت نیاز دارد.
در این تحقیق برای ارزیابی کارایی نسبی شعبههای بانک توسعه صادرات ایران،از دو مدل پایهای تکنیک تحلیل پوششی دادهها(مدل CCR و BCC با ماهیت خروجی) استفاده شده و پس از مشخص کردن شعبههای ناکارا،راهکارهایی نیز در زمینه کارا کردن شعبههای ناکارا ارایه شده است.
مدل AP از روش CCR با ماهیت خروجی: (به تصویر صفحه مراجعه شود) پیشینه تحقیق:تکنیک DEA برای ارزیابی کارایی شعبههای بانکها، بسیار مورد استفاده قرار گرفته است که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره نمود: 1)مطالعه واسیلوگلو و جیوکاس(مطالعه کارایی نسبی شعبههای بانک)در سال 1990[23]:این مطالعه بر روی 20 شعبه یک بانک در شهر آتن انجام گرفته و نهادهها و ستاندهها با توجه به آمار و اطلاعات موجود و در دسترس سال 1978 انتخاب شدهاند.
3)مطالعه پارکان(اندازهگیری کارایی عملکرد خدماتی)در 1998[20]:در این تحقیق با بیان اینکه عملکرد در مورد شعبهها به همه فعالیتهایی گفته میشود که مجموعهای از منابع را به مجموعهای از خدمات تبدیل میکند و با معرفی شاخصهایی چون بازدهی سرمایه،سودبخشی و دیگر نسبتهای مالی که برای سنجش عملکرد شعبه بهکار میرود و با بیان کاستیهای این شاخصها که ترکیب منابع و خدمات را مورد توجه قرار نمیدهند،تکنیک تحلیل پوششی دادهها برای مقایسه کارایی 35 شعبه از یک بانک در کلگری بهکار رفته است.
در این تحقیق،اندازه کارایی شعبههای بانک توسعه صادرات ایران باتوجه به مدل CCR و BCC با ماهیت خروجی،محاسبه و شعبههای کارا و همچنین شعبههای ناکارا تعیین شدند که نتایج در جدول شماره یک آمده است."