خلاصه ماشینی:
"یادداشتی بر یک کتاب شهر سرخ،ضربدر سفید خدیجه حدادیان عنوان کتاب:خانهای روی شیشه نویسنده:شهرام شفیعی تصویرگر:الهام کاظمی ناشر:انتشارات آستان قدس رضوی نوبت چاپ:دوم 1380 شمارگان:5000 نسخه تعداد صفحات:25 صفحه بها:250 علامت ضربدر برای ممانعت از برخورد آدمها به شیشه خلق شده است.
» نویسنده برای این که،هم علامت سفید و هم خواننده را متقاعد سازد که خانه شیشهای را باور کنند،علامت سفید را به یک تکگویی درونی وامیدارد: «بعضی وقتها با خودش میگفت«این شیشه،خانهء من است.
» در پایین صفحه،نویسنده باز هم سؤآل میکند:«شما فکر میکنید علامت سفید به نخل بلند چه گفت؟» نویسنده اگرچه با فاصلهگذاری و طرح پرسش،میکوشد مشارکت خواننده را جلب کند، خود بلا فاصله به سؤآل جواب میدهد؛سؤآلی که زمینهساز حضور خوانندهء کنشگر است در درون اثر و به شکل ابهام یا عدم قطعیت جلوه میکند،نه به شکل یک پرسش و پاسخ کلاسی.
علامت ضربدر که تاکنون فقط یک علامت آگاهکننده بوده است،کاکرد دیگری پیدا میکند و به عنصری تبدیل میشود که ایفاگر نقش مقاومت در شهر است."