خلاصه ماشینی:
"اما برای من که بیش از یک ربع قرن،برای کودکان این مرز و بوم قلم زده و صدها کتاب انتشار دادهام و همواره در پهنهء تألیف و تدریس ادبیات کودکان اگرنه یکی از بهترینها،حد اقل یکی از فعالترینها بودهام،جای این پرسش بیپاسخ مانده است که چرا با چنین هدفهایی که سردبیر محترم بر میشمارد،در طول تمام این سالها که ایشان گردانندهء کتاب ماه کودک و نوجوان و پژوهشنامه بوده و در بیشتر نشریهها و جشنوارهها مستقیما دست داشته و یا افراد زیرمجموعهء خود را در آنجا به کار گماشته است،حتی یک سانتیمتر هم جا برای نام اسد الله شعبانی نتوانسته در نظر بگیرد!بدیهی است که روی سخن من با حجوانی نیست.
پرسش این است:برای آنکه مشخص شود کسی در زمینهای میتواند نقد«تخصصی»بنویسد،چه مدت لازم است؟چون ایشان ظاهرا دایرهء حول نقدهای تخصصی را به طول مدت تقلیل داده است و از آن گذشته،به نظر میرسد که نقد ترجمه تخصص چندانی نمیخواهد؛وگرنه ایشان،آن را هم مشمول گرایشهای تخصصی نقد در کتاب ماه کودک و نوجوان-از آغاز تا آن روز-میکرد و شاید سهوا گفته که:«البته کار دشواری است»؛چون بلافاصله افزوده«به خاطر عدم دسترسی به نسخه اصل.
اگر بخواهم جمعبندی منصفانهای داشته باشم،باید بگویم کاری که مهدی حجوانی با یاری و همکاری دوستی جوان و توانمند به نام حسین نوروزی انجام داد(و سپس حسین بکایی هم به آنها پیوست)،با وجود کاستیهای جدی که گاه خارج از حیطهء اقتدار و اختیار آنها بوده،از آن جمله مشکل مبانی نظری نقدها و غیرتخصصی بودن بسیاری از آنها،که مشکلی تاریخی،اجتماعی و فرهنگی است، کاری است بسیار مؤثر،ماندگار و حتی آغاز حرکتی درخشان در تاریخ نقد ادبیات کودک ایران و نمیتوان به سادگی این کار تاریخی و مهم را نادیده انگاشت."