خلاصه ماشینی:
"نویسندگان داستان ممکن است حوادث سالها را تنها در چند صفحه ارائه دهند یا صحنهای را توصیف کنند که هزاران شخصیت در آن مشارکت دارند، اما برای نویسندهء رادیوی یا تلویزیونی که فضا و زمان محدودی در اختیار دارد و باید رویدادها را به صورت تصویری درآورد، لازم است که مطالب و سواد محتوای داستان خلاصه و فشرده شود.
از این شیوه،برای آمادهسازی داستانهایی که میخواهند در تلویزیون نمایش دهند و مدت آن بلندتر از زمان تعیین شده برای نمایش فیلم تلویزیونی است،استفاده میشود،اقتباسکنندهء تلویزیونی،در حذف برخی از صحنهها نیاز به جستوجو و درک این مطلب دارد که حذف چه صحنههایی از داستان به پیکر اصلی آن آسیب نمیرساند.
نویسندهء تلویزیون،برای کاهش و به هم فشردگی برای تصمیمگیری دربارهء این که چه قسمتی از صحنه برای نمایش داستانی نگاه داشته و چه قسمتی حذف شود،نویسنده میباید دو مسئله را موردنظر قرار دهد اول این که مخاطبان تلویزیون انتظار دارند چه چیز ببینند یا بشنوند؟به عبارت دیگر،چه شخصیتها و چه صحنههایی در اثر اصلی داستانی مورد پسند مردم است.
3. برگرفتن محتوای داستان نویسندهء تلویزیونی،از موارد نوشته شده در ادبیات بهره میبرد و به منظور مناسب ساختن آن برای پخش از رسانههای الکترونیکی،میباید تغییرات دیگری در داستان به وجود آورد که ممکن است این تغییرات شامل موارد ذیل باشند: الف)برگرداندن به زبان محاوره:نویسندگان تلویزیونی که از داستان کوتاه یا بلند و دیگر منابع انسانی بهره میبرند،میباید مواد اولیهء داستان را که به صورت روایت یا توصیف است،به شکل گفتوگو درآورند."