خلاصه ماشینی:
"بنابراین،در شرایطی که تقاضا برای دریافت اعتبارات بسیار زیاد و عرضه آن به وسیله بانکهای دولتی کمتر از تقاضاست(که وجود بازار سیاه پول مشخص کننده این مسأله میباشد) پایین آوردن نرخ سود چه توجیه اقتصادی میتواند داشته باشد؟ با توجه به توسعه نیافتگی بازارهای سرمایه و اوراق عرضه در ایران،تقریبا تمام نیازهای مالی بخش خصوصی و دولتی از طریق سیستم بانکی تأمین میشود و به همین دلیل،افزایش اعتبارات اعطایی به بخشهای خصوصی و دولتی مهمترین عامل مؤثر در رشد عرضه پول و در نتیجه، (به تصویر صفحه مراجعه شود) در ایران،چون اقتصاد بیشتر دولتی است و دولت همه کاوه است، لذا خود دولت براساس هدفهایش اندازههای متغیرهای اقتصادی را تعیین میکند.
حال سؤال این است که آیا تصمیمات اخیر شورای پول واعتبار مبنی بر کاهش نرخ سود بانکی برای سپردهگذاران و کاهش نرخ تسهیلات اعتباری،موارد فوق الذکر راتشدید نخواهد کرد؟به عبارت دیگر،آیا انگیزههای سپردهگذاران برای سپردهگذاری در بانکها را کاهش و بر عکس،تقاضای تسهیلات اعتباری از سیستم بانکی را افزایش نمیدهد؟ در ایران تمام نیازهای مالی بخش خصوصی به وسیله سیستم بانکی دولتی تأمین نمیشود و بازار سیاه با نرخهای بهره بالا تا 80-90 درصد(بسته به اعتبار وامگیرنده)موازی بازار رسمی وجود دارند.
به نظر میرسد که یکی از دلایل عمده افزایش بیش از حد عرضه پول و تورم،عدم توانایی دولت در مخالفت با تقاضا برای اعتبار از سوی گروههای سیاسی قدرتمند- هم در داخل هم در خارج از دولت-است و به دلیل بزرگی واهمیت این گونه نهادها و مؤسسات نیمه دولتی و نیز عدم تأثیرپذیری نرخهای بهره از تغییرات نرخ تورم در اقتصاد ایران،این گونه ملاحظات سیاسی در تدوین سیاستهای پولی و اعتبار دهی بسیار مهم هستند."