خلاصه ماشینی:
"بانکها در ایران نباید نگران عدالت اجتماعی باشند،چرا که اجرای آن توسط یک موسسه مالی غیر تخصصی(به واقع)غیر ممکن بوده و فسادآور استـ،چرا که سیستم اقتصادی و بودجهریزی کشور با تخصیص بهینه منابع و با استفاده از سازمانهای تخصصی در بسط عدالت اجتماعی عملکرد موفقی خواهد داشت،به ویژه این که سود حاصل از بانکها نیز در طرف منابع بودجه منعکس میشود.
تفکر بانکداری بدون ربا در ایران با پیروزی انقلاب به وجود آمد و در سال 1362 در نظام بانکی *** ناهماهنگی و تضاد در اهداف و فقدان یک رویکرد مشترک در خصوص اهداف نظام بانکی ایران،نه تنها باعث اتلاف منابع در سطح ملی و سیستم بانکی شده،بلکه به علت فقدان زبان مشترکی در بین مسوولان پولی و بانکی،رسیدن به اهداف مورد نظر را هم دشوار کرده است.
حداکثر سازی سود در نظام بانکی کشور برای هماهنگ شدن با برنامه های توسعه کشور، جلوگیری از اتلاف منابع مالی و انسانی در بانکها و سایر سازمانها،تخصیص بهینه منابع،حذف رانت، کاهش فساد دارای،حرکت به سمت اقتصاد بازار، آزاد سازی سود و...
در سیستم بانکی بیز با هدف قرار دادن حداکثر سازی سود،علاوه بر افزایش کارایی و تخصیص بهینه منابع در کشور(به دلیل این که سود حاصله را دولت اخذ نموده و در بودجه منظور مینماید)،یک توزیع مجدد نیز در جامعه صورت میگیرد و سطح رفاه را افزایش میدهد.
12)بعد از ملی شدن بانکها در سال 1358، هزینههای پرسنلی و اداری بانکها به شدت افزایش یافت و دولت برای جلوگیری از اتلاف منابع مالی و انسانی،طرح ادغام بانکها را به اجرا گذاشت،اگر جنگ شروع نمیشد و شرایط ویژهای در کشور حاکم نمیگردید،دولت برای افزایش کارایی بانکها سریعا نسبت به خصوصی سازی نظام بانکی اقدام میکرد."