خلاصه ماشینی:
"از مجموع توضیحات و ملاحظات فوق الذکر میتوان به این نتیجه گیری کلی رسید که ازدیاد فاحش جمعیت طی نیمهء دوم قرن بیستم عملا به نامتعادلتر شدن هرچه بیشتر الگوی توزیع ثروت،رفاه و رشد اقتصادی در سطح جهان منجر شده و موجب گردیده است که کشورهای کم توسعه یافته-به ویژه گروهی از آنها که اصطلاحا کشورهای برخوردار از کمترین حد توسعه7 (Least Developed Countries) نامیده میشوند-نه تنها از رفاه و رشد اقتصادی مطلوبی برخوردار نشوند،بلکه ناگزیر،فقر و محرومیت خود را بین عدهء بیشتری تقسیم کنند!
پیشبینی سیر افزایش جمعیت،میانهء سنی و عمر متوسط در جهان در سالهای 0002-0502 به تفکیک مناطق توسعه یافته و در حال توسعه برحسب فرضیات مختلف1 (به تصویر صفحه مراجعه شود) (1)-استخراج نگارنده از کتاب World population propects ،پیشین،صفحات 93 تا 74 این توزیع کاملا نامتعادل افزایش جمیعت در سطح جهان در شرایطی صورت گرفته است که کشورهای بیشتر توسعه یافته-و یا به تعبیر دیگر بخش صنعتی و پیشرفته جهان-با جمعیتی نسبتا کم،از ثروت و رفاه و رشد اقتصادی حیرتانگیز و بیسابقهای برخوردار گردیده و در مقابل، کشورهای کم توسعه یافته،با جمعیتی بسیار کثیر،از درآمد و رشد اقتصادی بالنسبه نازلی بهرهمند شدهاند.
این سالخوردگی جمعیت،در عین حال که بر حجم جمعیت فعال مؤثر است،مقتضی تدارک پیشبینیهای لازم برای تغییر برنامههای آموزشی-به دلیل کاهش جمعیت لازم التعلیم-و نیز تهیهء امکانات بیشتر در زمینهء مسکن،بهداشت،سرگرمی و مراکز نگهداری از سالمندان برای سالخوردگانی است که شمار آنها در کشورهای کمتر توسعه یافته تا سال 0502 بهطور متوسط به بیش از 2/5 برابر خواهد رسید سه-در سطح جهان بهطور اعم و در کشورهای کم توسعه یافته،به نحو اخص،تنزل چشمگیر نرخ زاد و ولد کاملا مشهود است."