خلاصه ماشینی:
"به طوری که در بالا اشاره شد وقتی در مورد نحوه عملکرد ریسک در بیمه مسئولیت زیستمحیطی بحث میکنیم،بیمهگر میتواند شرایط بیمهای مناسب و حق بیمهای مکفی تعیین کند یعنی اگر خطرات اخلاقی حل شود، پوشش بیمهای شرایط بازدارندگی بهتری به نسبت شرایط بدون پوشش بیمهای و عدم توانگری ارائه میکند.
البته رقابتی بودن بازار بیمه نیز اهمیت دارد اما واضح است که هم از نظر قانونی و هم از نظر اقتصادی عدم توانگری مقصر یک معضل بالقوه است چون میتواند منجر به عدم خرید پوشش بیمهای کامل شده و در نتیجه خسارت به صورت ناقص جبران میگردد.
اگر بپذیریم که این مسئله برای بیمهگر مشکلساز یا هزینهبر است،پس ارائه بیمه مسئولیت اجباری مشکلات اساسی ایجاد خواهد کرد،به طوری که "شاول"میگوید،اگر خطرهای اخلاقی قابل کنترل نباشد تنها مانع قانونی در مورد بیمه باید محدود کردن مسئولیت باشد[56].
[57] چند نکته درباره آینده الف-وابستگی به بازار بیمه روشهای جدید و خطرهای بالقوه بیان شده نشان میدهد که اگرچه از نظر تئوری مکانیزم بیمهاجباری برای مسئولیت زیستمحیطی به ویژه برای حل مشکلات اطلاعاتی و ریسک کم بیمهشدگی در نتیجه عدم توانگری ایدهآل باشد،اما باید در توصیه به الزام بیمهاجباری آسیبهای زیستمحیطی، احتیاط کرد.
اگر یک پیشنهاد تفکیک شده قراردادهای بیمهای محدود وجود داشته باشد دوباره این سئوال پیش میآید که آیا ارائه بیمهاجباری فقط برای بخش محدودی(یا فاقد فضای رقابتی لازم)از بازارهای بیمهای خصوصی توجیه منطقی دارد؟البته دسترسی محدود به پوشش بیمه ریسک زیست محیطی امروزه ناشی از مشکل انتخاب نامساعد است،چون پاسخگویی به تقاضای بسیاری از شرکتهای کوچک برای بیمهکردن یک ریسک در حال گسترش(از طریق قانون اعداد بزرگ) ممکن نیست[61]."