خلاصه ماشینی:
"مقدمه با این نزدیک به یک قرن از آغاز فعالیتهای بیمهای در ایران میگذرد و در این مدت صنعت بیمه فراز و نشیبهای زیادی را طی کرده است، اما هنوز نتوانسته جایگاه حقیقی خود را در بین قشرهای مختلف جامعه پیدا کند و به ایفای نقش مورد انتظار در نظام اقتصادی کشور بپردازد.
به موجب ماده هشتم قانون ثبت شرکتها که در خرداد 1310 به تصویب رسید، کلیه مؤسسات بیمه موظف شدند که برای تداوم فعالیت خود به ثبت شرکت در ایران اقدام کنند، از این زمان به تدریج بازار بیمه کشور جولانگاه شرکتهای بیمه خارجی شد که با تأسیس دوایر و شعب خود به عملیات بیمهای میپرداختند.
بدین لحاظ، دولت برای حمایت از این شرکت در 6 مهر 1316 قانونی تصویب کرد که اولا انحصار بیمه سازمانهای دولتی را به بیمه ایران واگذار کرد؛ثانیا کلیه شرکتهای خارجی و داخلی موظف شدند که تا 25 درصد از بیمهنامههای صادر شده را به صورت اتکایی اجباری به شرکت بیمه ایران بسپارند؛ثالثا کالاهای صادراتی و وارداتی و اموال موجود در کشور الزاما باید نزد بیمه ایران، بیمه میشد.
اندیشه تأسیس صندوق بیمه محصولات کشاورزی مربوط به دهه 1350 بود ولی به طور عملی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و از سال 1363 این صندوق در ایران همچون 50 کشور دیگر جهان، شروع به کار کرد.
با این که حمایت و تشویق دولت در امر فعالیت صندوق بیمه محصولات کشاورزی دخالت مؤثر دارد، اما اگر توسعه بیمه به کلیه اراضی و روستاها به کندی صورت گیرد، وجود ضریب خسارت بالا با توجه به شرایط اقتصادی کشور و کسر بودجه دولت، فعالیت این صندوق را با مشکل جدی مواجه خواهد کرد."