چکیده:
سرزمین «حبشه» نامی آشنا برای مسلمانان است. در این مقاله سعی شده ابعاد تاریخی ـ سیاسی حبشه به اجمال گزارش شود. سبب نامگذاری اتیوپی، ویژگیهای
جغرافیایی و اقلیمی و برخی از ویژگی تاریخی و تقسیمات کشوری و ویژگیهای سیاسی این سرزمین، بخشی از مباحث این مقاله است. در بخش دیگر با بیان ظهور دین
و آیین مسیحیت و چگونگی ورود و رواج سه مذهب ارتدوکس، کاتولیک و پروتستان، به مسأله اسلام و مسلمانان در حبشه پرداخته شده است. گزارش وضعیت
مسلمانان اتیوپی در قرن بیستم با تأکید بر أ. مسلمانان اتیوپی در زمان حاکمیت ایتالیا ؛ ب. اسلام و مسلمانان اتیوپی در زمان حاکمیت سوسیالیستها؛ ج. رشد فعالیت
مسلمانان در سه دهه پایانی قرن بیستم، بخش دیگر این نوشتار است.
در بخش پایانی به وضعیت حاضر مسلمانان اتیوپی و مناسبات اقتصادی ایران و اتیوپی پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"مارکاکیس (MARKAKIS) در خصوص اینکه چرا مسلمانان اتیوپی انگیزه ای برای شرکت در آموزشهای جدید نداشتند و مشارکت آنها بسیار پایین بود، حقایق ذیل را ذکر میکند: ممنوعیت استفاده از زبان عربی در مدارس دولتی، تبلیغ دین مسیحیت تحت پوشش آموزههای اخلاقی، استمرار فعالیت مدارس در روزهای جمعه و اعیاد و تعطیلات دینی مسلمانان، استفاده از آموزش برای تبلیغ و گسترش ملیگرایی مورد نظر دولت و سرانجام این حقیقت که آموزش و پرورش همواره وسیله ای برای استخدام در ادارههای دولتی بوده است.
کلیسای ارتدوکسی اتیوپی در مقام اعتراض به حضور یک عضو مسلمان در کمیسیون تدوین قانون اساسی و به دلیل مخالفت با خواستههای مسلمانان، اعلام کرد: در حالی که از ابقای زبان امهری به صورت زبان رسمی کشور به نحوی که در ماده 4 پیش نویس قانون اساسی پیش بینی شده است استقبال میکند، این کلیسا اصرار دارد قانون اساسی باید به این مطلب تصریح کند که مذهب ارتدوکس اتیوپی، مذهب رسمی کشور خواهد بود.
با وجود چالشهای مبارزات داخلی برای به دست گرفتن قدرت در میان رهبران مسلمانان و تقسیم شدن آنها به سبب مجموعهای از مسائل مانند درگیریهای شخصی و مشکلات گوناگونی از قبیل نداشتن تجربه مدیریتی و تشکیلاتی، اختلاف بر سر موضوع تخصیص بودجه و میزان کنترل بر بخش های تشکیل دهنده، مجلس در مجموع توانسته است رهبری مؤثری در امور مسلمانان به ویژه در زمینه مناسبات خود با حکومت و جهان اسلام از خود نشان دهد."