خلاصه ماشینی:
"در سال 1260 ق که نجیب پاشا عالمان و فقیهان فرقههای مختلف اسلامی را به بغداد فرا خواند تا راجع به داعیهها و عقاید سیدعلی محمد باب شیرازی (متوفای 1266ق) نظر دهند، وی در رأس هیأتی از عالمان شیعی نجف در آن جلسه حضور یافت و از میان انبوه آرای فقیهان حاضر، نظر او پذیرفته شد و این امر موفقیتی برای وی و فقیهان شیعی شمرده شد و بازتاب گسترده یافت.
در نجف زاده شد و پس از طی علوم مقدماتی به سامرا رفت و در آن جا خارج فقه و اصول را نزد شیخ مرتضی انصاری، میرزا حبیب الله رشتی، میرزای شیرازی و پسرعمویش شیخ مهدی آل کاشف الغطاء فرا گرفت و به درجه اجتهاد نایل آمد.
همچنین آیةالله شیخ علی کاشف الغطاء (پدر شخصیت مورد بحث) یکی دیگر از مجتهدان بیدار نجف بود.
یکی از استادان دانشکده فاروق اول بیروت، در کتاب الاسلام بین السنة و الشیعة درباره تأثیر سخنان کاشف الغطاء نوشت: «اگر برکتهای این حرکت جدید نبود، آیا هرگز کسی تصور میکرد که گروه زیادی از مسلمانان سنی به کاشف الغطاء اقتدا کنند؟ آیا گمان میکردید که کتاب الدعوة الاسلامیه او را پیش از آن که دانشمندان شیعه بخوانند، در دسترس دانشمندان اهل سنت قرار گیرد؟ کاشفالغطاء پانزده روز در فلسطین ماند و با دانشمندان شیعه و سنی حاضر در کنگره دیدار کرد.
کاشف الغطاء چهل روز در پاکستان ماند و در این مدت با مردم و علمای لاهور، راولپندی، کشمیر آزاد (مظفرآباد) و پیشاور گفتوگو کرد و آنان را به وحدت فرا خواند."