خلاصه ماشینی:
"در دههء گذشته محرومیت بشاگرد به گونهای بود که بعضی بر این باور بودند که امکان بازسازی منطقه اصولا وجود ندارد و بهتر است مردم آنجا را به نقاط مستعد اطراف میناب و یا جای دیگر کوچ دهند(سازمان برنامه و بودجه استان هرمزگان،1364).
16اما اهداف آبخیزداری و الگوها و روشهای آن در بشاگرد،بدانگونه که در متون موجود مربوط به آبخیزداری مندرج است تنظیم نشده بود؛17بلکه به صورتی مطرح میشد که؛اولا برنامهریزی جامع توسعهء منطقه را پشتیبانی نماید،ثانیا با سنن تاریخی، قومی و باورهای جامعه محلی تطابق داشته باشد ثالثا به عنوان ابزاری به نسبت کامل در مسیر توسعهء پایدار منطقه مطرح گردد،رابعا علم و تکنیک را در منطقه ترویج نماید،خامسا آبخیزهای بشاگرد به عرصههای تولید مواد خوراکی و مواد قابل عرضه به بازار و تجمع سرمایه خصوصی تبدیل گردد و در نهایت الگوی مشارکتی کارآمدی را در مسیر احیای مناطق مشابه در کشور پایهریزی نماید.
این فرایند در آغاز به عنوان بازوی محرکه برای کلیهء امور از جمله اقدامات آبخیزداری فعالیت مینمود؛اما به مرور زمان و همراه با توسعه و تنوع این اقدامات،در هریک از حوزههای روستایی منطقه،سازمانهای موردنیاز بر اساس سنتهای محلی از بین صاحبان آبخیز شکل میگرفت تا جایی که پس از گذشت سهسال از شروع عملیات،سازمان اولیه نقش اصلی خود را از دست داد و تنها به امر پشتیبانی برای تأمین بعضی از ابزار کار از جمله سیمان،اعتبارات قرض الحسنه و در مواقع ضروری کرایه دادن بعضی ماشینآلات اکتفا میکرد."