خلاصه ماشینی:
"بر این اساس و در نتیجه زیرساختهای نامناسب واحدهای سکونتگاههای روستایی، نابرابریهای اجتماعی-اقتصادی موجود میان مراکز شهری و نقاط روستایی و نیز جاذبهها و دافعههای جاری در این میان، در کنار سایر عوامل، باعث تشدید نابسامانی فضایی شبکه سکونتگاهی کشور شده است.
از طرف دیگر، توجه بیش از حد به شهرها و نیز ایجاد شهرهای جدید(و از این طریق تشویق و ترغیب شهرگرایی مبتنی بر مصرف)و در مقابل، کم توجهی بنیادی-و بعضا بیتوجهی-به آبادیهای کوچکتر و پراکنده، به نوبه خود در روند تشدید جدایی گزینی سکونتگاههای شهری و روستایی و شیوع نابسامانیها در هر دو عرصه بیتأثیر نبوده است، چرا که بسسیاری از مسائل حاصل از ناهمگونیهای مکانی -فضایی و رشد فیزیکی نامناسب شهرها، ریشه در نارسایی ساختاری-کارکردی و نابسامانی عمومی روستاها و بیتوجهی به آنها دارد.
بنا بر این ، توجه لازم و کافی به سکونتگاههای روستایی و جایگاه آنها در شبکه سکونتگاهی کشور میتواند تا حد زیادی در نظم بخشی و انتظام فضایی در راستای دستیابی به سلسله مراتبی کارآمد از مراکز سکونتگاهی به کار آید، به سخن دیگر، کوشش در جهت شناسایی و تکمیل شبکه سکونتگاهی روستایی و اتصال متناسب آن با شبکه عمومی سرزمین با هدف جذب و تثبیت جمعیت روستایی و ترغیب فعالیتهای اجتماعی-اقتصادی در عرصههای روستایی میتواند نه تنها پیشگیر بسیاری از مسائل شهری گریبانگیر جامعه باشد، بلکه به فعال سازی و بهره گیری از توان جمعیت روستایی و نهایتا نظم پذیری و انتظام شبکه نامناسب و ناهمگون مراکز سکونتگاهی کشور یاری رساند."