خلاصه ماشینی:
"(6) در باب امام اول شیعیان، میان شیعه داستانهایی به تدریج پدید آمده که بعضی از آنها مبنی بر حوادث تاریخی یعنی جنگهای او در حیات محمدبن عبدالله (ص) و هنگام خلافت و شجاعتهای وی است، به تدریج عناصر داستانی بر آنها افزوده شده است و برخی از این داستانها به کلی دور از حقیقت تاریخی و افسانه محض است که اندک اندک میان ملت ایران و براثر اخلاص شدید این قوم نسبت به حضرت علی (ع) و در آمدن او در صف پهلوانان ملی به وجود آمده است .
در این منظومههای حماسی دینی بعضی از حالات و بزرگواریها و شجاعتها و دلیریهای حضرت علی (ع) آمده است که بیشتر آنها روایتهای شفاهی بوده که با افسانه و اسطوره و تاریخ آمیخته شده است .
این منظومه به تقلید از استاد طوس سروده شده و به همین سبب بسیاری از اصطلاحات شاهنامه را به عاریت گرفته، که بعدها مورد تقلید سروش اصفهانی قرار گرفت و مثنوی دینی و حماسی خود به نام «اردیبهشتنامه» را به تبعیت از او تألیف کرد، که شرح احوال پیامبر و ائمهاثنیعشر و صاحبالزمان (عج) و دیگر بزرگان دین است .
(13) با بررسی منظومههای مذهبی، چنین دریافت میشود که مدار سخنان سرایندگان آن اگر چه بیشتر بر دین و ارزشهای اخلاقی است، اما محور دینمداری آنان مولا علی (ع) و وصف آن بزرگوار است که به انحاء گوناگون، ضمن مدح آن حضرت و ذکر شجاعتهای وی، حقیقت پیروی از آن امام بزرگوار را به همه مخاطبان گوشزد میکنند و مخالفان آن حضرت را نکوهش کرده و اعتراض و پرخاشگری خود را نسبت به دشمنان و معاندان اظهار داشتهاند ."