خلاصه ماشینی:
"آمده است:«شب آهنگ ستارهء شعری،توضیح آنکه شعری دواست:شعرای یمانی و شعرای شامی.
شعرای شامی که بآن«غمیصا»هم میگویند ستارهء قدر اول از صورت کلب اصغر است.
در باب این دو ستاره و ستارهء«سهیل»که ستارهء قدر اول از صورت«سفینه»است،افسانهیی ساختهاند که در کتب قدیم ثبت است...
اینک جواب شما را آقای احمد راد مرقوم فرمودهاند: *** در غالب کتب نجوم و هیأت قدیم و بعضی از تفاسیر باین افسانه اشاره شده است.
خلاصهء افسانه آنکه شعرای یمانی(عبور)و شعرای شامی(غمیصا)خواهران ستاره سهیل هستند.
شعری العبور از قفا بیامد مجره را عبره کرد،و غمیصا بایستاد بر فراق سهیل میگریست تا چشمش ژفکن(ژفک بر وزن اشک چرک چشم)شد،آن یکی را برای این«عبور»خواندند و این یکی را«غمیصاء»...
و آن بزرگ روشن که بر دهان«کلب الجبار»است او را«شعری یمانی» خوانند که گردش او سوی یمن است،و نیز«عبور»خوانند،ای گذرنده،زیراک گفتند:این هر دو شعری خواهران سهیلاند،و یمانی مجره را بسوی او گذشت و شامی زانسو بماند،همی گریست تا چشم او تباه شد."