خلاصه ماشینی:
"یکی از بزرگان میگوید: وقتی از کسی پرهیز میکنید و نسبت بساو بدبین میشوید و او را در ردیف دشمنان خود میشمارید عجب نیست اگر او دشمن حقیقی شما بشود زیرا همین رفتار کافی است که تخم کینه را در قلب او بکارد.
یکی دیگر از بزرگان میگوید: بما گفتهاند دشمنان خود را ببخشید نگفتهاند که دوستان خود را ببخشید،اما معلوم است که در هر حال باید از خطای دوست و دشمن درگذشت وقتی شما از دشمن خود انتقام میکشید هم سنگ او میشوید ولی اگر عفوش کنید بر او برتری میجوئید او بدکننده است و شما بخشنده ممکن است بهمین جهت دشمنی را ترک کند و در ردیف دوستان شمار درآید.
اگر ما بخواهیم در مقابل بدیهای دیگران بدی کنیم ناچار آنها نیز مقابله خواهند کرد و بدین طریق هیچوقت بدیها به پایان نخواهد رسید فرض کنید شما توانستید دشمنی را بزور باطاعت خود درآورید ولی آیا میتوانید نسبت باو اعتماد داشته باشید که در موقع فرصت بشما زیان نرساند؟یکی از دانشمندان میگوید: اگر نمیخواهید درباره دیگران نیکی کنید لااقل بخود رحم کنید زیرا نهال دشمنی جز بدبختی ثمری ببار نمیآورد."