چکیده:
2-بین سبک رقابت در مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس با احتمال 0/99 رابطهء معکوس و معنیداری وجود دارد. 3-بین سبک همکاری در مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس با احتمال 0/999 رابطهء مستقیم و معنیداری وجود دارد. 4-بین سبک ایثار در مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس رابطه مستقیم برقرار بوده اما این رابطه معنیدار نیست. 5-بین سبک اجتناب در مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس رابطهء معکوس برقرار بوده اما این رابطه معنیدار نمیباشد. 6-بین سبک مصالحه در مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس با احتمال 0/99 رابطه مستقیم و معنیداری وجود دارد.رگرسیون استفاده شد که نتایج زیر به دست آمد: 1-بین سبکهای مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس با احتمال 0/999 رابطهء مستقیم و معنیداری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج به دست آمده در ارتباط با هرکدام از فرضیههای اصلی و فرعی به قرار زیر میباشد: فرضیهء اصلی-فرضیهء اصلی در این پژوهش بدین صورت عنوان شد که«بین سبکهای مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس رابطه معنیداری وجود دارد».
نتایج به دست آمده پس از انجام آزمون فوق با توجه به جدول زیر بیانگر این مطلب بود که ضریب همبستگی چند متغیره بین سبکهای مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس،0/27 بوده و در نتیجه مجذور ضریب همبستگی(ضریب تعیین)0/25 میباشد که بیانگر نسبت تغییر در اثربخشی مدارس است و میتوان آن را براساس مجموع ضرایب سبکهای مدیریت تعارض تبیین و پیشبینی کرد و یا به آن نسبت داد.
با توجه به نتایج به دست آمده در این ارتباط میتوان چنین عنوان نمود که هر چقدر مدیران در برخورد با تعارض و برای حل آنها بیشتر از سبک مصالحه استفاده نمایند اثربخشی مدارسشان افزایش مییابد.
بر این اساس و با توجه به نتایج حاصله از این تحقیق در چنین موقعیت دو سبک همکاری و مصالحه بهترین سبکها جهت برخورد با موقعیتهای تعارض و حل آن بوده و استفاده از آنها اثربخشی مدارس را افزایش میدهد،درحالیکه انتخاب سبک رقابت برای برخورد با موقعیتهای تعارض تأثیر منفی بر اثربخشی مدارس میگذارد؛چرا که دو سبک همکاری و مصالحه تنها سبکهایی هستند که در آنها طرفین به حرفهای یکدیگر خوب گوش میدهند و سعی میکنند علت اختلافها را شناسایی کرده و با مشارکت و همفکری و همکاری یا به راهحل مطلوبی دست یابند که نظرات هر دو طرف را در برداشته باشد و یا اینکه با دادن برخی امتیازات و گرفتن برخی دیگر از امتیازات مسأله را حل نمایند."