چکیده:
بهرهوری به معنی بهبوئد و توسعه قابلیتها و تواناییهای اقتصاد در تبدیل ورودی به خروجی است که فعالیتهای یک مجموعه،از سیاستگذاری برنامهریزی تا تهیه مواد اولیه فعالیتهای روزمره تولید محصولات یا ارائه خدمات را شامل میشود.هدف مقاله حاضر آن است که مقایسهای بین مناطق کشور به لحاظ برخورداری از شاخصهای بهرهوری بخش صنعت ارائه دهد.برای این منظور با توجه به شاخصهای انتخاب شده،محاسبات مربوطه برای کشور به تفکیک استانها صورت گرفته است. روش تحقیق اسنادی بوده،و صنایع استانهای کشور در قالب آماری کلیه کارگاههای صنعتی با ده نفر کارکن و بیشتر،جامعه آماری مورد بررسی در این مقاله را تشکیل میدهد. نتایج نشان میدهد در بین مناطق مختلف کشور به لحاظ برخورداری از شاخصهای بهرهوری در کارگاههای صنعتی،استانهای هرمزگان،کرمان،خراسان شمالی،ایلام و مرکزی رتبههای اول تا پنجم را دارا بوده ضمن اینکه استانهای آذربایجان غربی،خراسان رضوی،کرمانشاه،گیلان و کهگیلویه و بویر احمد بیشترین عدم برخورداری را در این زمینه دارند.با توجه به نقش بهرهوری در توسعه اقتصادی،ضرورت انسانی نوسازی صنایع و گسترش فرهنگ بهرهوری به همراه توجه به نیروی انسانی باید در اولویت برنامهریزیهای منطقهای قرار بگیرد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج نشان میدهد در بین مناطق مختلف کشور به لحاظ برخورداری از شاخصهای بهرهوری در کارگاههای صنعتی،استانهای هرمزگان،کرمان،خراسان شمالی،ایلام و مرکزی رتبههای اول تا پنجم را دارا بوده ضمن اینکه استانهای آذربایجان غربی،خراسان رضوی،کرمانشاه،گیلان و کهگیلویه و بویر احمد بیشترین عدم برخورداری را در این زمینه دارند.
از طرفی دیگر و با توجه به اهمیت بخش صنعت و معدن در توسعه اقتصادی کشور و نیز حجم سرمایهگذاری انجام شده در این بخش،موضوع بهبود بهرهوری عوامل تولید در بخش صنعت نیز بهطور جدیتری مورد توجه قرار گرفته است تا با شناسایی استانهایی که در وضعیت نامناسبتری در برخورداری از شاخصهای بهرهوری قرار گرفتهاند،شرایط و زمینه مناسب برای ارتقای بهرهوری در آنها فراهم گردد.
براساس شاخصهای ارائه شده،چهار استان تهران، جدول(2)برخی از شاخصهای مقایسهای مرتبط با بخش صنعت استانهای کشور در سال 2831(درصد) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:حسابهای تولید استانهای کشور،مرکز آمار ایران با توجه به تقسیم استان خراسان در سال 3831 آمار مربوط به استانهای خراسان شمالی،جنوبی و رضوی با توجه به عدم تفکیک حسابهای تولید در سال 2831 به صورت واحد در قالب استان خراسان ذکر گردیده است.
در بین پنج استانی که ساختار فعالیت اقتصادی آنها بیش از سایر استانها صنعتی است،یعنی شامل استانهای مرکزی،اصفهان، آذربایجان شرقی،قزوین و یزد،بهترین وضعیت در بهرهمندی از شاخصهای بهرهوری مربوط به استان مرکزی با رتبه پنجم و بیشترین عدم برخورداری مربوط به استان یزد با رتبه 32 است.
همچنین مقایسه شاخصهای بهرهوری استانهای کشور بیان میکند که بجز استان بوشهر به دلیل عدم تناسب ساختارهای اقتصادی بخش نصعت با ارزش افزوده ایجاد شده که خارج از فضای همگنی قابل مقایسه با سایر استانها قرار گرفته،استانهای هرمزگان،کرمان،خراسان شمالی و ایلام که سهم ناچیزی در ساختار صنعت کشور دارا میباشند."