چکیده:
با توجه به مطالعات بسیاری که تأثیر ورزش را بر هموستاز خون را بررسی کردهاند،نقش آمادگی جسمانی افراد در تغییرات ایجاد شده در سیستم انعقادی خون هنوز مورد بحث است.افراد شرکتکننده در این مطالعه 26 مرد جوان سالم بودند که از لحاظ جسمانی به دو گروه فعال و غیر فعال تقسیم شدند. گروه فعال حداکثر از 2 ماه قبل به طور متوسط 3 بار در هفته به مدت نیم ساعت به ورزش هوازی با دوچرخهء ثابت میپرداختند.به منظور تعیین اثر یک جلسه ورزش بر فاکتورهای انعقادی در افراد فعال و غیر فعال تست دوچرخهء ثابت انجام شد.گروه فعال ورزش موجب افزایش معنیدار فعالیت فاکتورهای 8:9،ون و یلبراند و فیبرینوژن و همزمان کاهش معنیدار فعالیت فاکتور 7 و مقدار aPTT و آنتیژن ون ویلبراند شد.بنابراین هرگونه فعالیت بدنی بهویژه برنامههای ورزشی باید به دقت از نظر تأثیری که بر تعادل هموستاتیک دارند تحقیق شوند تا با کنترل این مارکرها بتوان خطر ناشی از ورزش حرفهای حتی در افراد سالم را شناسایی کرد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه روند پاسخ فاکتورهای 8 و 9 به ورزش در دو گروه مشابه است،به نظر میرسد مستقل از سطح آمادگی جسمانی افراد،مکانیسم پاسخ فوری این دو شاخص به ورزش مشابه یکدیگر است و در اصل آمادگی جسمانی فقط در روند برداشت1فاکتور فعال از گردش خون و بازگشت فعالیت آن به سطح پایه اثر دارد.
به این ترتیب با وجود اینکه پاسخ فاکتور 8 به ورزش به روشنی تحت اثر سطح آمادگی جسمانی افراد قرار میگیرد، ظاهرا پاسخ aPTT و فاکتور 9 بیشتر از اینکه تحت تأثیر تطابقات حاصل از ورزش و فعالیت منظم دورهای قرار گیرد،در ارتباط با خود فعالیت انجام شده است.
با وجود این،کاهش معنیدار فعالیت فاکتور 7 در گروه فعال این حقیقت را نشان میدهد که شدت پاسخ فاکتور 7 به ورزش متوسط در گروه فعال بسیار بیشتر از گروه غیر فعال بوده است و به این ترتیب حتی بدون تصحیح نتایج بر حسب تغییرات حجم پلاسما، کاهش آن معنیدار شده است.
بر اساس مطالعهء حاضر یک جلسه ورزش متوسط قابلیت انعقاد خون را در مردان جوان سالم فعال بیش از افراد غیر فعال همسانسازی شده با آنها افزایش میدهد و در برخی موارد دوام این تغییرات را نیز افزایش میدهد،ولی این مسئله که آیا این تغییرات در عمل منجر به ایجاد لخته و عوارض ناشی از آن میشوند یا نه،نیاز به بررسی همزمان سیستم فیبرینولیز در افراد سالم و بیماران قلبی و انعقادی در سنین و شرایط جسمانی متفاوت دارد."