خلاصه ماشینی:
"طرفین قرارداد(بیع بینالمللی)با ذکر عباراتی همچون"با ارایه اسناد وجه نقد پرداخت میشود"یا"با پرداخت وجه قرارداد اسناد تحویل میگردد"در متن قرارداد،اراده خود را مبنی بر استفاده از روش وصول اسنادی در معامله انجام وصول اسنادی فرآیندی است که به موجب آن موسسات بانکی به عنوان واسطه میان فروشنده و خریدار کار مبادله بارنامه و وجه کالای موضوع آنرا انجام میدهند.
اما البته ممکن است که خواهان(خریدار)به این حرف اعتراض کند و بگوید:"فرض کنید که خریدار این تحویل فرضی را به عنوان تحویل عملی کالا مورد قبول قرار دهد و در مقابل مبلغ آنرا بپردازد،اما مساله این است که از کجای قرارداد CIF میتوان استنباط کرد که او مجبور است در مقابل دریافت بارنامه به جای عین جنس،پول آنرا بپردازد؟چرا او نمیتواند بر تحویل عملی جنس اصرار ورزد و خواهان بازرسی کالا پس از رسیدن به مقصد شود و بعد از آن پول جنس را بپردازد؟" به اعتقاد من،برای این سوالها پاسخهای مناسب و مقتضی وجود دارد.
و بالاخره،بیایید میزان صحت و اعتبار نظر خواهان را مبنی بر اینکه براساس قرارداد او تنها زمانی مکلف به پرداخت پول میباشد که عین کالا را تحویل گرفته باشد و فرصت این را داشته باشد که آنرا بازرسی نماید، مورد بررسی قرار دهیم:فرض کنیم قبل از اینکه کالا به مقصد خریدار حمل شود،بارنامه و بیمهنامه دریایی که به نفع خریدار و به خرج فروشنده تهیه شده است،بدست او برسد،یعنی به همان ترتیبی که در قرارداد مقرر شده،عمل شود."