شالیزار ... - مجله چیستا ادب و هنر

"گران دشتی، به صد منزل، نوازش بخش چشم و دل به آغاز جهان م ماند، این زیبایی سرشار، شالیزار افق می‌بود اگر دیوار، فراتر رفته بود از آن سوی دیوار، شالیزار غم‌آگین چهره‌هایی، مرد و زن، پرورده زحمت. سکفته خوشتر از گلبوته، بر دامان آب دیبای گسترده پس از رنجی توان‌فرسا، به بوی راحت فردا، نوایی شاد سرکرده نویدی از امیدی تازه با خود داشت، این شادابی بسیار، شالیزار."