خلاصه ماشینی:
"من نمیدانم،وقتی کسی نام فرزند خود را،«افراسیاب»،«هلاکو»یا «اسکندر»میگذارد،چه انتظاری از فرزند خود دارد؟آیا میخواهد فرزندش،همچون«تیمور»،«تموچین»و«چنگیز»خونریز و ویرانگر باشد با مثل«افراسیاب»و«گرسیوز»نیرنگ باز و دشمن ایران؟آیا داستانهای جعلی دروغپردازان برخی غربیان گذشته و حال را پذیرفتهایم که«اسکندر»به دنبال«آب زندگی»بود و برای رسیدن به آن و«نجات بشر»رنج سفرهای دراز را به خود هموار کرد و از واقعیتهای تاریخی که«اسکندر»را خود کامهای بیفرهنگ،ویرانگر و آدمکش معرفی میکند،چشم پوشیدهایم،که نام فرزند خود را«اسکندر»میگذاریم؟ و این،مسئولیت سنگینی به عهدهء روشنفکران و ایران دوستان میگذارد، که تلاش پیگیر و بیوقفهء خود را،در زمینهء ایجاد و تکامل فرهنگ نامگذاری، فراموش نکنند و آن را وظیفهای انسانی و میهنی بدانند.
چنین شده است،که هیچ کس در انتخاب نام خود،اختیاری ندارد و به بسیار کسان برمیخوریم،که از نام خود ناراضیاند؛آیا نباید هرکسی در انتخاب نام خود، سهمی داشته باشد؟آیا این حق،انسانی نیست؟ به نظر میرسد،در این مورد،تصمیمی قانونی،و در عین حال انسانی، لازم است:هرکسی حق داشته باشد،بعد از رسیدن به سن قانونی،دست کم برای یکبار،نام یا نام خانوادگی خود یا هر دو را تغییر دهد."