خلاصه ماشینی:
"«حسینعلی دفتری»که از نوازندگان همان روزگار است ارتباط خود را با مختاری اینگونه توضیح میدهد: «ابتدا پیش مرحوم باقر کمانچهکش تعلیم میدیدم،بعد که پدرم والی کرمانشاه شد با علاقهای که به موسیقی داشتم از سرپاس مختاری که در آن زمان رئیس شهربانی کرمانشاه بود خواهش کرد هر وقت به خانهء ما میآید با من تمرین کند.
«محمد علی منصف»در کتاب خود با نام«امیر شوکت الملک علم،امیر قائن»مینویسد: «سالهای عمر،که امیر مقیم تهران بود بهترین اوقات خوشش معاشرت با مرحوم تیمسار رکن الدین مختاری بود،مختاری هم به امیر علاقه وافری داشت و با همهء گرفتاریهایی که به مناسبت شغل ریاست شهربانی داشت هر دو هفته یک شام را در منزل امیر صرف میکرد و کمتر دفعهای بود که درین شبها،مختاری به خواهش امیر ویولن را به صدا درنیاورد و به خصوص اگرکلنل علینقی وزیری هم حضور داشت،بدیهی است که درین صورت استادی این دو استاد،یکی در ویولن و یکی در تار،هنگامهای خاص برپا میکرد و مجلس را به صورت کم نظیری در میآورد».
مختاری رغبت زیادی به حفظ گنجینههای موسیقی نشان داد و درین مورد عبد الل?ه خان دوامی میگوید: «رکن الدین خان از طرف هنرهای زیبا پیش من آمد و خواست که من به همراهی ساز ایشان ردیفهایم را ضبط نمایم،من قبول کرده و به آقای مختاری گفتم:اگر میخواهید ردیفهای من مطابق میل و کاملا درست ضبط گردد لازم است شما با من ردیفها را تمرین نمایید تا ساز شما بتواند با ردیفهای من همنوا شده و اهمیت خود را از دست ندهد."