چکیده:
اشتغال نیروی کار تحصیل کرده به معنی بکارگیری نیروی کار با تخصص و با کیفیت بالاتر و به عبارت دیگر به معنی بکارگیری سرمایه انسانی است.بدیهی است که این امر وابسته به عوامل مختلفی است که کارکرد آنها نقش تعیین کنندهای در آیندهء آموزشعالی کشور دارد.در ایران طی سالهای اخیر از یکطرف تغییراتی در ترکیب تقاضا برای آموزشعالی(افزایش سهم زنان در ورود به دانشگاه)بوجود آمده و از طرف دیگر نرخ بیکاری فارغ التحصیلان افزایش قابل توجهی یافته است.این مسئله از یکطرف ناشی از افزایش نسبی تعداد دختران دیپلمه و از طرف دیگر ناشی از بازدهی سرمایه انسانی و چشمانداز بکارگیری آن در شرایط فعلی کشور است.کاهش تمایل نسبی مردان برای ورود به آموزشعالی تا حدودی معلول این موضوع است که چشمانداز مناسبی برای اشتغال فارغ التحصیلان آموزشعالی نمیبینند و همچنین بازدهی آن در مقایسه با سرمایهگذاریهای دیگر و مشاغلی که نیاز به تخصص ندارند پایینتر بوده و یا تفاوت محسوسی ندارد.در تبیین موضوع فوق میتوان به نقش سرمایه اجتماعی پرداخت.نتایج این مطالعه نشان میدهد که کاهش سرمایه اجتماعی عاملی برای کاهش سرمایه انسانی میباشد.
خلاصه ماشینی:
"وی اشاره میکند که اگر والدین تحصیلات(سرمایه انسانی)بالایی داشته باشند شرط لازم و کافی برای تشکیل سرمایه انسانی در بچهها نیست،بلکه باید سرمایه اجتماعی نیز در خانواده وجود داشته باشد.
اما نکته درخور توجهی که آمار و ارقام موجود نشان میدهد این است که سهم زنان در بین پذیرفته شدگان آموزشعالی شدیدا در حال افزایش است در حالیکه سهم مردان در حال کاهش میباشد.
به عبارت دیگر هرچه جرایم بیشتر شود(که به معنی کاهش سرمایه اجتماعی است)موجب کاهش تمایل به سرمایهگذاری در سرمایه انسانی میشود.
نرخ رشد چکهای بلامحل سرانه به عنوان شاخصی از کاهش سرمایه اجتماعی در زمینه فعالیتهای اقتصادی،(به تصویر صفحه مراجعه شود) سرمایه سرانه(نسبت سرمایه به کار)و D متغیر مجازی برای سالهای 95-7531 میباشد.
همچنین این نتیجه با وضعیت سالهای اخیر کشور سازگاری دارد که از یک طرف آمارهای موجود نشان دهندهء کاهش سرمایه اجتماعی و اعتماد بین افراد وگروهها است و از طرف دیگر تمایل مردان به ادامه تحصیل نسبت به زنان کاهش یافته است.
در این خصوص آمارهای موجود نشان میدهد تمایل مردان به ادامه تحصیل و به نوعی تمایل به سرمایهگذاری در سرمایه انسانی کاهش یافته است.
فقدان سرمایه اجتماعی از دو طریق منجر به کاهش سرمایه انسانی میشود:یکی از طریق کاهش تمایل والدین در کمک مالی و علمی به فرزندان و ادامه تحصیل آنها و دیگری از طریق تخریب فضای کسب و کار اقتصادی،زیرا هرچه فضای کسب و کار اقتصادی ناسالم باشد،کسب درآمدهای بالاتر نیاز به تحصیلات بالاتر ندارد و لذاانگیز سرمایهگذاری در سرمایه انسانی کاهش مییابد."