خلاصه ماشینی:
"درس عمده تجربه بینالمللی در جنوب شرقی اروپا این است که تسهیل تجارت ممکنست برای اعتمادسازی بسیار ضروری باشد،اما باید برخی شرایط ضروری هم وجود داشته باشد:اراده سیاسی کشورهای منطقه تحت تاثیر،اختیارات کافی به منظور تصمیمسازی در هیاتهای کاری که برای این هدف برپا شده و نهایتا نقش محوری حمایت بینالمللی-هم از جنبه سیاسی و هم مالی-تا اینکه پروژه موردنظر به کار بیفتد.
اگر اسرائیل و اردن در سال 2002 در دیدار سران در ژوهانسبورگ میتوانستند تصمیم بگیرند که یک لوله به طول 186 مایل با هزینه یک میلیارد دلار به منظور انتقال آب از دریای سرخ به بحر میت (Dead sea) برای نجات از خشک شدند آن بکشند،چرا همسایگان خاورمیانه نتوانند بر روی همکاری در زمینه رشد و توسعه تجارت همکاری کنند؟ همکاری عملی در مورد سایر نقاط داغ جهان چندین دهه قبل در سالهای اولیه برپایی سازمان ملل،دیوید میترانی نوشت''''مشکل زمان ما دور نگهداشتن ملتها از یکدیگر نیست،بلکه چگونه آنها را فعالانه گرد هم آوردن است‘‘و همین نکته است که ریشه اصلی چالش کار ما در تسهیل تجارت است."