چکیده:
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر شیوه تربیتی والدین و راهبردهای خودتنظیمی در یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره راهنمایی انجام شد.
روش: 261 دانش آموز دختر کلاس سوم راهنمایی مدارس دولتی به روش خوشه ای چند مرحله ای از نواحی 3، 7 و 19 آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه های شیوه تربیتی و راهبردهای خودتنظیمی و همچنین کارنامه تحصیلی جمع آوری شد. معدل پایانی دانش آموزان در کلاس سوم راهنمایی به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی، در نظر گرفته شد. داده های پژوهش با استفاده از فراوانی، درصد، مجذور خی، تحلیل واریانس یک راهه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته ها: بین روش های تربیتی والدین و راهبردهای خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود داشت. قوی ترین عامل پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، شیوه تربیتی قاطعانه بود و راهبردهای خودتنظیمی از این نظر در مرحله بعد از شیوه تربیتی قاطعانه قرار داشت.
نتیجه گیری: شیوه تربیتی والدین و راهبردهای خودتنظیمی دانش آموزان در پیشرفت تحصیلی از اهمیت بسزایی برخوردار است.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای پژوهشی در این زمینه حاکی است که فرزندان والدینی که انتظارات خود را برای فرزندانشان تبیین میکنند و همواره آنها را در جریان چگونگی و چرایی هدفگذاری، برنامهریزی،نظارت،ارزیابی و کمک گرفتن از دیگران قرار میدهند،نسبت به همتاهای خود در خودتنظیمگری در مرتبه بالاتری قرار دارند(ولترز،1998؛زیمرمن و مارتینز-پونز،1986)و از پیشرفت تحصیلی بالایی نیز برخوردار هستند(شانک1،2000؛ ریزمبرگ و زیمرمن،1991،به نقل از ولترز،1998؛ویلسون2، 1997؛بوفار-بوشار3،پارنت4و لاریوه5،1993؛درویزه،1384؛ فتحی آشتیانی و حسنی،1379).
ازاینرو مطالعه حاضر برای بررسی رابطه بین این سه متغیر و پاسخ به دو سؤال زیر انجام شد تا مشخص کند که آیا بین شیوه تربیتی والدین و خودتنظیمی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطهای وجود دارد و همچنین در یادگیری کدام یک از میان مؤلفههای شیوه تربیتی والدین و راهبردهای خودتنظیمی پیشبینیکننده بهتری برای پیشرفت تحصیلی است.
جدول 1-برخی خصوصیات جمعیتشناختی نمونهها(261- (n جدول 2-ماتریس ضریب همبستگی متغیرهای مورد مطالعه(261- (n جدول 3-آمارههای توصیفی مدل رگرسیون برای پیشبینی پیشرفت تحصیلی از طریق متغیرهای شیوه تربیتی والدین و راهبردهای خودتنظیمی سومین متغیر از لحاظ قدرت پیشبینیکنندگی پیشرفت تحصیلی،راهبرد فراشناختی بود.
به اعتقاد آیزنبرگ1و لوسویا2(1997)روش صحیح تربیتی روشی است که والدین ترکیب متعادلی از پذیرش و کنترل را در برخورد با فرزندان به کار بندند لذا پیشنهاد میشود نظام تعلیم و تربیت و نظام آموزش خانواده با استفاده از دورههای آموزشی کوتاهمدت، خانوادهها را در جریان رسالت تربیتی خود قرار دهند و به آنها در برخورد تربیتی سازنده با فرزندانشان یاری رسانند."