خلاصه ماشینی:
"اگر در میان همۀ پیامهای سالروز جهانی تئاتر که به شیوۀ سنتی همه ساله و هر بار از جانب شخصی منتسب به خانوادۀ تئاتر ارائه شده در جستجوی وجه مشترکی باشیم،بی‌گمان مورد چشمگیری وجود دارد:در فرازی از هر یک از این پیامها می‌خوانیم، می‌شنویم،درمی‌یابیم و یا عمیقا احساس می‌کنیم مبحثی در باب انسانیت را،یا حقیقتی انسانی را.
اما در هر دو صورت مزاحمتی مقطعی وجود داشته،که پس از طی آندورۀ سخت، بار دیگر هنر تئاتر تداوم حرکت خود را بازیافته و ققنوس‌وار از خاکستر خویش برخاسته است.
اما باید گفت آنچه که امروز تئاتر دنیا و بالمال تئاتر نه چندان دیرپای سرزمین ما را تهدید می‌کند،دیگر مقطعی نیست:مخاطرات و تهدیدات امروز جدی،مستمر و بنیادین است: با ظهور پدیده‌های جدید ارتباطی و تحول اساسی در کارکرد آنها خصوصا در نیمۀ دوم قرن بیستم نوعی از موانع جدید در برابر تئاتر پدید آمده‌اند که همه سرمایه‌های هزاران سالۀ این هنر را در راستای اهداف خود بکار گرفته‌اند."
(
, 
, 
)
