چکیده:
پژوهش حاضر شامل دو فصل و بخش نتیجهگیری و پیوستهاست. در فصل اول،تعریف وند،ویژگی و کاربرد وند تصریفی و اشتقاقی،نقش وندهای اشتقاقی فعلی در واژهسازی و ساختهای گروه فعلی همراه با وند اشتقاقی آمده است. در فصل دوم به انواع وندهای اشتقاقی فعلی از نظر ساخت آوائی و انواع وندهای اشتقاقی فعلی از نظر معنی پرداخته است. در بخش نتیجهگیری چنین آمده است که،در بررسی 65 لهجه و گویش ایرانی،130 وند اشتقاقی فعلی به دست آمده است که این شمار یک وند پسوند و بقیه پیشوندند. همچنین از این وندهای اشتقاقی 34 وند اصلی و 96 وند گونههایی از وندهای اصلی به شمار آمدهاند.در این بخش،وندهای به دست آمده از نظر معنی نیز بررسی و به 18 واحد معنایی تقسیم شدهاند. در بخش پیوستها،نمودار وندهای اشتقاقی اصلی و گونههای آنها و نیز فهرست الفبایی آنها از نظر ساخت آوایی و معنایی آمده است.اصطلاحات مربوط به این پژوهش و کتابشناسی نیز در پایان این بخش قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"در بخش نتیجهگیری چنین آمده است که،در بررسی 56 لهجه و گویش ایرانی،031 وند اشتقاقی فعلی به دست آمده است که این شمار یک وند پسوند و بقیه پیشوندند.
در این بخش،وندهای به دست آمده از نظر معنی نیز بررسی و به 81 واحد معنایی تقسیم شدهاند.
در بخش پیوستها،نمودار وندهای اشتقاقی اصلی و گونههای آنها و نیز فهرست الفبایی آنها از نظر ساخت آوایی و معنایی آمده است."