خلاصه ماشینی:
"» در پایان این سلسله سخنرانی که بعلت کمی وقت مجبوریم آنرا بهمین دوره ما قبل اسلام ختم کنیم بیمناسبت نیست که بیک نکته که از افتخارات مسلم اجداد ما در تاریخ معنویات و از مفاخر شاهنشاه بلند مقام ایران انوشیروان دادگر است اشاره کنیم و آن اینکه این شاهنشاه بعد از آنکه در سال 526 میلادی امپراطور روم همعصر او یعنی یوستی نیانوس(روستینین)بجرم اشاعهء کفر و الحاد مدرسه حکمتی شهر اثینیه(آتن)را بست و مدرسین حکیم آنرا تبعید نمود ایشانرا پادشاه ایران بدربار خود پناه داد و پس از آنکه در جنگی بر یوستی نیانوس غلبه یافت عهدنامه صلح بست یکی از جمله مواد آنرا چنین قرار داد که امپراطور بفلاسفهء مزبور اجازه مراجعت بمقر اولی خود و آزادی تعلیم و تعلم بایشان بدهد و در انجام این شرط قبول تعهد و الزام کند."