خلاصه ماشینی:
"منتقد مزبور این اصل را از اصل وحدت زمان نتیجهگیری کرده و گفته است که اگر مدت نمایش کوتاه باشد ولی مکانهائی که حوادث در آن اتفاق میافتد متعدد و دور از هم باشند تراژدی جنبه طبیعی خود را از دست میدهد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمایشنامه ملیت-کرنی که احساساتی رقیق داشت بزودی عاشق یک دختر همشهری خود میشود آن هم در شرایط استثنائی و خیالانگیز و برای او یک کمدی درباره موضوع حادثه عشقی خودشان مینویسد به اسم«ملیت» که در سال 1629 در پاریس اجرا میشود و موفقیت زیادی برای او کسب میکند.
» هنر کرنی کرنی باید برای بیان قهرمانان خود زبانی هماهنگ ایجاد کند به این ترتیب لحن خطابی و پرطمطراق را برمیگزیند و برای بیان احساسات نیز از شعر کمک میگیرد:فصاحت بیان و اشعار تغزلی دو وجه مشخص هنر کرنی را تشکیل میدهند،فصاحت بیانی که کرنی در سالهای جوانی احساس میکرد از آن بیبهره است در او جمع بود.
در این نمایشنامه سقوط غیر قابل احتراز قهرمانان بازی بدون بهرهگیری از تاثیرات مصنوعی نمایشی و فقط با رودررو قرار گرفتن عواطف و احساسات متضاد بشری نشان داده شده که این نوآوری عبارتست از تجدید حیات تراژدی واقعی به مفهوم باستانی آن بریتانیکوس- راسین دشمنانی داشت که بیشترشان طرفدار کرنی بودند و برای جوابگوئی به آنها در مقدمه نمایشنامه«آندروماک»تقوای بیحد و حصر قهرمان کرنیای را محکوم میکند.
راسین در این نمایشنامه از نویسنده مورد علاقه خود«اوریپید»الهام میگیرد ولی یک رقابت عشقی را نیز به افسانههای مذهبی میآمیزد و سرانجام در سال 1677 که استقبال مردم را از بازسازی افسانههای یونانی میبیند با الهام از «هیپولیت»اوریپید نمایشنامه«فدر»را مینویسد که گویا برای نخستین بار در کاخ ورسای در حضور شاه،ملکه یا در هتل دوبورگنی به نمایش درمیآید."