مقدم گل - مجله ارمغان ادب و هنر

"نوبهار است بیا تاره صحرا گیریم‌ حظی از لطف طبیعت،بتماشا گیریم! جای آنست که چون مرغ خوش الحان چمن‌ بر سر شاع طرب،مسکن و ماوا گیریم! سزدار با صنمی شاهد خوش منظر و شوخ‌ حظی از منظره دلکش صحرا گیریم! خوش بود لب بلب ساقی و ساغر زان پیش‌ که بدندان سر انگشت دریغا گیریم‌ وصف آینده چه گوئیم بیا تا بنشاط بهره از دلکشی منظره حالا گیریم!"