خلاصه ماشینی:
"1 تحلیل رفتارهای خشونتآمیز در جمهوری اسلامی ایراندر گفتگو با آقای عباس عبدیفصلنامه:جناب آقای عبدی ضمن تشکر از جنابعالی که لطف نموده و وقت خود را در اختیار ما گذاردید، همانگونه که مطلع هستید موضوع خشونت چندی است که در مجالس علمی و حتی در میان توده مردم مطرح شده است، این امر منجر به عرضه دیدگاههای مختلفی از سوی افراد، احزاب و گروههای گوناگون گردیده که در حد خود قابل تقدیر میباشد.
با توجه به حقیقت بالا میتوان چنین گفت که خوشبختانه این کار در جامعه فعلی ما در حال انجام شدن میباشد، بنابراین نخست لطف نموده و در خصوص ماهیت فرهنگی خشونت توضیحاتی را بیان کرده و بفرمایید نسبت آن با واقعیت خارجی چیست؟آیا امری است اکتسابی و یا واقعیتی تحمیلی؟آقای عبدی:برای پاسخ به این سؤال نخست به تعریف فرهنگ میپردازیم.
فصلنامه:روند اقبال به رفتارهای خشونتآمیز در طول زمان سیر صعودی داشته یا نزولی؟به عبارت دیگر پیشرفت جوامع بشری در مجموع به نفی خشونت و یا تأیید آن منجز شده است؟آیا میتوان بین این دو متغیر رابطه مشخص و معناداری را برقرار کرد؟آقای عبدی:برای خشونت دو بعد را میتوان در نظر گرفت، بعد اجتماعی و بعد سیاسی.
فصلنامه:ضمن پذیرش اصل ضرورت بحث و بررسی درباره خشونت سیاسی، این سؤال مطرح میشود که جایگاه خشونت در حوزه سیاست چیست و چه کار ویژههایی را این عنصر از خود به نمایش میگذارد که همچنان موجب تداوم حضور آن شده است؟آقای عبدی:اساسا خشونت در حوزه سیاست-با همه تحولاتی که طی چندین قرن گذشته در آن رخ داده-به مثابه یک روش حل اختلاف مطرح است."