خلاصه ماشینی:
"تا قرن هیجدهم در فرانسه از شعر بیوزن و قافیه بحثی در میان نبود باوجودیکه منظومه- های شکسپیر شاعر نامدار انگلیسی غالبا بیقافیه و نفوذ گوینده آن عالمگیر بود تأثیر او در ساختمان شعر فرانسه چندان زیاد نبود خاصه اینکه نوابغی چون (ولتر)ضرورت رعایت قافیه را در شعر فرانسه تاکید میکردند در قرن هیجدهم چند تن از شاعران و نویسندگان بر ضد شعر فرانسه قیام کردند و جالب توجه است که دلائل آنها نیز کاملا شبیه دلائلی بود که نیما یوشیج اقامه میکرد بدین معنی که میگفتند شاعر برای رعایت وزن و قافیه ناچار است یا قسمتی از مقاصد خود را ترک کند یا اصولا به تبعیت وزن و قافیه از مسیر اندیشه خود منحرف شود مدتی میان این عده و مخالفان آنها بحث و گفتگو ادامه داشت و بالاخره این مخالفتها بجائی رسید.
ممکن است در تمام اعتراض به این رأی گفته شود که این تشبیهات زیبا عموما غیر واقعی است نه ارتباطی به اندیشه نخستین شاعر در آغاز خلق اثر داشته و نه با واقعیت منطبق است،در جواب باید گفت: 1-در مورد اول هرگونه اظهار نظر غیر موجه است زیرا اولا بخلاف آنچه که میگویند شاعری که مقید بوزن و قافیه است تحت تأثیر قافیه آزادی خود را از دست میدهد باید باین نکته توجه داشت که شاعر اصولا در آغاز کار آزدانه قافیه را انتخاب میکند مثلا درباره این شعر ملک الشعراء بهار: خورشید برکشید سر از بارهء بره ای ماه برگشای سوی باغ پنجره *** هیچ مدعی نمیتواند بگوید که ملک الشعراء این اجازه و اختیار را نداشته است که با تغییر وزن بجای(باره بره)جمله دیگر مثلا برج حمل را بکار ببرد پس:از آغاز کار قافیه کاملا آزادانه و با اختیار کامل انتخاب میشود و هیچ عاملی نمیتواند این آزادی و اختیار را از شاعر سلب کند."