خلاصه ماشینی:
در بخش دوم، این نظریه به سطح بین المللی ارتقاء مییابد و بر اساس آن، رفتار دولتها در نظام بین الملل از منظر کارگزار، ساختار و تعامل میان آنها بررسی شده است.
اما ونت این دیدگاه را نمیپذیرد و معتقد است که ساختن اجتماعی 2 را نمیتوان همانگونه که در جامعهشناسی وجود دارد، وارد نظریه بین المللی کرد؛زیرا نظام بین الملل برخلاف سیاست داخلی فاقد قواعد اجباری است و چندان اجتماعی نیست.
سؤال اصلی کتاب ونت هم در همینجا مطرح میشود:با پذیرش مفروضات والتز یعنی نظام دولتی (اپیستمولوژی پوزیتویستی)ولی اتخاذ یک انتولوژی دیگر(یعنی انتولوژی ایدهآلیستی)در نظریه سیاست بین الملل، به چه نتایجی میتوان رسید؟(ص 6) این رویکرد ونت گرچه در حوزه نظریهپردازی روابط بین الملل امری جدید به حساب میآید، ولی در حوزه جامعهشناسی سابقهای دیرینه دارد و الگوی آن(به تعبیر ریتزر) دورکهایم است.
»فرض غیرمادی ساختار نظام بین الملل، اولین گام برای امکان تغییر این ساختار است که ونت آن را با استفاده از ترکیب نظریه ساختیابی گیدنز و کنش متقابل نمادین انجام میدهد.
(ص 202) بنابراین در نظریه دولت ونت، دولتها میتوانند دارای منافع و هویت باشند و این هویتها را نظام بین الملل تعیین میکند.
ونت ادعا میکند که والتز در نظریه خود، تقلیلگرایانه عمل کرده و ساختار نظام بین الملل را در نهایت به دولتها تقلیل میدهد.
چنانکه پیش از این گفته شد، ونت با تغییر انتولوژی نئورئالیستی و استفاده از نظریه ساختیابی (تعامل ساختار-کارگزار)، زمینه را برای امکان تغییرساختاری در نظام بین الملل فراهم میکند.