چکیده:
اثرات اضطراب مادران در اختلال رفتاری کودکان: ناخن جویدن
طالبیان شریف سیدجعفر,قصبه ای کلثوم
ناخن جویدن عبارت است از جویدن ناخن ها و کندن مختصری از پوست انگشتان، این حالت نیز هر چند که در کودکان به عنوان شدید ترین ناراحتی نیست، اما به عنوان یک مشکل خیلی شایع ملاحظه می شود. روش تحقیق از نوع علی مقایسه ای می باشد. جامعه مورد تحقیق دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دوران ابتدایی در یکی از مدارس نواحی هفتگانه مشهد صورت گرفته است. تعداد آزمودنی ها در هر دو گروه مجموعا 89 نفر بودند که 45 نفر آنان کودکان دارای مشکل جویدن ناخن و 44 نفر فاقد این مشکل بودند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش آزمون اشپیل برگر که در سال 1372 در شهر مشهد هنجارهایی شده است، به کار رفته است. پرسشنامه و آزمون توسط مادر تکمیل شده و اضطراب آشکار و پنهان مادر را می سنجید. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون معنی داری تفاوت میانگین ها (آزمون T) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین میزان اضطراب مادران کودکان دارای مشکل ناخن جویدن و مادران کودکانی که ناخن نمی جویدند، وجود دارد و همچنین سطح اضطراب در مادران دارای فرزند مشکل دار به طور معناداری بیشتر از گروه دیگر بود.
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین میزان اضطراب مادران کودکان دارای مشکل ناخن جویدن و مادران کودکانی که ناخن نمیجویدند،وجود دارد و همچنین سطح اضطراب در مادران دارای فرزند مشکلدار بطور معناداری بیشتر از گروه دیگر بود.
در تحقیقی بر روی 0054 کودک در سنین 5 تا 81 سال نشان داد که حدود 06%از کودکان 8 تا 01 ساله ناخن خود را میجوند و این حالت در 03 درصد موارد تا سن 81 سالگی رو به کاهش نهاد(کاپلان و سادوک،9891).
فرضیههای پژوهش -بین میزان اضطراب آشکار مادران کودکان دارای مشکل ناخن جویدن و مادران کودکانی که ناخن نمیجوند تفاوت معناداری وجود دارد.
-بین میزان اضطراب پنهان مادران کودکان دارای مشکل ناخن جویدن و مادران کودکانی که ناخن نمیجوند تفاوت معناداری وجود دارد.
جدول شماره(3)رفتارهایی مانند:موکندن،تیکهای عصبی،خودارضایی،گوشهگیری،پرخاشگری (به تصویر صفحه مراجعه شود) اضطراب آشکار مادران و ناخن جویدن در کودکان جدول شماره(4)نشان میدهد که تفاوت معناداری بین میزان اضطراب مادران دارای مشکل ناخن جویدن و مادران کودکانی که ناخن نمیجویدند،وجود دارد و این عمل در کودکانی که مادر مضطربی دارند بیشتر دیده شده است.
جدول شماره(4)مقایسه میزان اضطراب آشکار مادران گروههای کنترل و آزمایشی (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به نتایج جدول شماره 4،مقایسه میانگینهای اضطراب آشکار در دو گروه مشخص میشود که میزان اضطراب آشکار در مادرانی که فرزند آنان اختلال ناخن جویدن دارد بهطور معناداری سطح اطمینان 59%از مادران کودکان عادی بدون مشکل بیشتر است.
نتیجهگیری تحقیق حاضر به بررسی میزان اضطراب مادران و رابطه آنها با ناخن جویدن کودکان سنین بین 11-7 پرداخته است.