خلاصه ماشینی:
"عکس برایم روزنه و پنجرهای شده بود که به وسیلۀ آن به درون زندگی انسانهای دیگر راه یافتم،خود را در میان آنان احساس کردم و آمیختگیای در غم و شادیهایشان به وجود آمد.
سپس به فرهنگ و سنت بومی کشورمان دل دادم،همسفر با عشایر این مسافران جاودانه کوهها و دشتهای ایران،آواره کوه و بیابان شدم؛با آنان همراه شدم تا حضوری باشد و شهادتی و بر دستان فرزندان آیندۀ این مرز و بوم عکسهایی باشد که شهادت دهند بر رنج،تلاش و استواری مردمی پاک و باصفا با فرهنگی اصیل و غنی،سرشار از آداب و معارف و سنت که در سیل روزگار،قرنها و نسلها، سینهبهسینه مانده و حفظ شده و با سرفرازی زیستهاند.
بهارناز تاکنون دو مجموعه از عکسهایش را به نامهای مسافران جاودانه کوهها و دشتها و عشایر ایران به چاپ رسانده و در نمایشگاههای بسیاری شرکت جسته است."